Çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde kuronale kaydırılan flep ile birlikte trombositten zengin fibrin kullanımının klinik sonuçlarının değerlendirilmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Periodontoloji Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: ATACAN YAVUZ

Danışman: Başak Doğan

Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde trombositten zengin fibrin (T.Z.F.)+kuronale kaydırılan flap (K.K.F.) tekniğinin klinik sonuçlarını bağ dokusu grefti (B.D.G.)+K.K.F. ile karşılaştırmalı olarak değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: İki farklı yarım çenede Miller sınıf I çoklu dişeti çekilmesine sahip olan 10 hasta, bir çenede T.Z.F.+K.K.F. (test bölgesi) diğer çenede B.D.G.+K.K.F. (kontrol bölgesi) ile tedavi edildi. Başlangıç, tedavi sonrası 3., 6. ve 12. aylarda sondalama derinliği, dişeti çekilmesi dikey boyutu (D.Ç.D.B.), klinik ataşman seviyesi (K.A.S.), dişeti çekilmesi yatay boyutu, rölatif dişeti kenarı konumu, papilla yatay boyutu, keratinize dişeti dikey boyutu (K.D.D.B.) ve keratinize dişeti kalınlığı (K.D.K.) ölçüldü, kök yüzeyi kapanma (K.Y.K.) ve tam kök yüzeyi kapanma (T.K.Y.K.) oranları hesaplandı. Bulgular: Tedavi sonrası 3., 6. ve 12. aylarda hem test hem kontrol bölgesinde D.Ç.D.B. ve K.A.S. değerlerinde anlamlı azalma saptandı. Tüm ölçüm dönemlerinde bölgelerin benzer olduğu gözlendi. İki bölgede de başlangıç ile 12. ay K.D.D.B. değerlerinin benzer olduğu gözlenirken, hiçbir ölçüm döneminde bölgeler arasında anlamlı bir fark gözlenmedi. Kontrol bölgesinde operasyon sonrasında K.D.K.’nın artığı, test bölgesinde ise stabil kaldığı gözlendi. Her iki teknik ile elde edilen K.Y.K. ve T.K.Y.K. oranları benzer bulundu. Sonuçlar: Çalışmamız, T.Z.F.+K.K.F. tekniğinin çoklu dişeti çekilmelerinin tedavisinde B.D.G.+K.K.F. kadar başarılı olduğunu gösterdi. ABSTRACT Aim: Aim of this study was to evaluate the clinical outcomes of platelet rich fibrin (P.R.F.)+coronally advanced flap (C.A.F.) technique in the treatment of multiple gingival recessions in comparison with connective tissue graft (C.T.G.)+C.A.F. technique. Materials and Methods: Ten patients with bilateral Miller Class I multiple gingival recessions were treated with P.R.F.+C.A.F. (test group) and C.T.G.+C.A.F. (control group) technique in a split-mouth study design. Probing depth, recession depth (R.D.), clinical attachment level (C.A.L.), recession width, position of gingival margin, papilla width, keratinized tissue height (K.T.H.), keratinized tissue thickness (K.T.T.) were measured at baseline and 3, 6 and 12 months after surgery. Root coverage (R.C.) and complete root coverage (C.R.C.) ratios were evaluated post-operatively. Results: Significant reductions in R.D. and C.A.L. were observed within both groups 3, 6 and 12 months after surgery but no significant differences between groups were observed at any time points. K.T.H. values were similar within both groups compared baseline to 12th month and were not significant between groups in all follow-up visits. K.T.T. increased significantly in the control group while the values in the test group observed to be stable. No significant differences in R.C. and C.R.C. were found between two techniques. Conclusion: Our study showed that P.R.F.+C.A.F technique is as successful as C.T.G.+C.A.F. in the treatment of multiple gingival recessions.