Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Periodontoloji Anabilim Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: VOLKAN EREN
Danışman: Leyla Kuru
Özet:Amaç: Bu çalışmada peri-implant mukozitisin mekanik tedavisine ilave olarak anti-enfektif tedavi yaklaşımı prensibi dahilinde klorheksidin ile cep irrigasyonu ve diode lazer ile cep dezenfeksiyonu uygulamalarının klinik olarak araştırılması ve sadece mekanik tedaviyle karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya en az bir yıldır fonksiyonda olan en az bir dental implantına peri-implant mukozitis teşhisi konmuş 66 hasta dahil edildi. Hastalar her grupta 22 hasta olacak şekilde 3 gruba ayrıldı. M grubunda yalnız mekanik tedavi, M+K grubunda mekanik tedaviye ilave peri-implant oluğun irrigasyonu ve M+L grubunda mekanik tedaviye ilave peri-implant oluğun diode lazer ile dezenfeksiyonu gerçekleştirildi. Sıfırıncı gün, 1. ay ve 3. aylarda doğal dişlerden plak indeks, gingival indeks, sondalama derinliği (S.D.) ve sondalamada kanama (S.K.), implantlardan ise modifiye plak indeks, modifiye sulkus kanama indeksi (m.S.K.İ.), S.D., S.K. ve peri-implant oluk sıvısı hacimlerine ait veriler kaydedildi. Tüm veriler grup içi ve gruplar arası karşılaştırıldı. Bulgular: Her 3 grupta da implantlara ait klinik parametrelerin 1 ayda istatistiksel anlamlı düşüş gösterdiği, 3. ayda ise 1 aya kıyasla bir miktar yükseldiği görüldü. M+L grubunda 3. ayda 1 aya kıyasla görülen bu yükselişin m.S.K.İ., S.K. ve S.D. parametreleri için istatistiksel anlamlı olmadığı ve gruplar arası karşılaştırmalarda değerler arası anlamlı farkın olmadığı görüldü. Sonuçlar: Peri-implant mukozitisin tedavisinde uygulanan her 3 tedavi yaklaşımının da klinik parametreler üzerinde olumlu etkilerinin olduğu ancak hiç bir tedavi yönteminin birbirinden üstün olmadığı gözlendi. ABSTRACT Aim: The aim of the study was to evaluate the clinical effects and effectiveness of two adjunctive anti-infective protocols compared to mechanical therapy for the treatment of peri-implant mucositis. Material and Method: Sixty-six patients with at least one dental implant diagnosed with peri-implant mucositis (bleeding on probing with no loss of supporting bone) were randomly assigned to either mechanical therapy (M), mechanical therapy+chlorhexidine irrigation (M+C) or mechanical therapy+diode laser disinfection (M+L) groups. Following measurement of clinical parameters (modified plaque index, modified sulcus bleeding index, bleeding on probing, probing depth, peri-implant sulcular fluid volume), all patients received full mouth mechanical debridement. In addition, the M+C group received chlorhexidine irrigation and M+L group diode laser assisted disinfection. Clinical parameters were again measured at 1-month and 3-month recall visits. Results: There were statistically significant reductions in all parameters in three groups. However, no significant difference was found among groups. Conclusion: Mechanical therapy, adjunctive chlorhexidine irrigation and adjunctive diode laser applications were all effective in the treatment of peri-implant mucositis, however complete resolution of inflammation could not be achieved.