Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2016
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: NERGİZ KARADAĞ ÖZGÜN
Danışman: Murat Yüksel
Özet:Devletin varlığına ve işlevine ilişkin genel kabul gören yaklaşım, bu kurumun bireylerin güvenlik ihtiyacından doğduğu ve dolayısıyla temel görevinin güvenliği sağlamak ve düzeni korumak olduğu şeklindedir. Devletin bu önemli görevi yerine getirebilmesi için asker ve polis gibi şiddet araçlarının varlığı zorunludur. Devlet şiddet araçları üzerinde kontrol ve denetime sahiptir, gerektiğinde bunları kullanır; diğer yandan bireylerin şiddet kullanması yasaklanmıştır. “Şiddet tekeli” devlete aittir. Tüm bu söylem, devleti bir gereklilik olarak ortaya çıkarırken uyguladığı şiddeti de haklı gösterir. Devlet de şiddeti de meşru kabul edilir. Oysa devlet doğal biçimde kendiliğinden ortaya çıkmış değildir. Devleti ortaya çıkaran, toplumun kendi içindeki gereksinim ve talepleri olmamıştır. Devleti yaratan, devletsiz biçimde binlerce yıl yaşamış ilkel toplumda, şiddete dayanan dış etkenlerle eşitlikçi yapının bozulması ve toplumsal tabakalaşma ile yöneten-yönetilen farklılaşmasının ortaya çıkmasıdır. Bu açıdan gerçekte, devletin varlık sebebi de amacı da bireylerin iyiliğini, huzurunu, mutluluğunu sağlamak değil; aksine, bu farklılaşmada egemen konuma yerleşenin bu konumunu sürdürebilmesinin sağlanmasıdır. Egemen, toplumun diğer kesimleri üzerinde baskı kurup onları denetimi altında tutmadıkça iktidarı tehlike içinde olacaktır. Bunun yolu ise şiddet tekeline sahip olmaktır. Ancak salt şiddete dayalı olarak varlığını devam ettiremez, meşru olduğu inancını da topluma yerleştirmelidir. “Şiddet tekeli” devletin maddi unsurunu, meşruluk kaynağı olarak “rıza” ve bu rızayı üretmek için kullandığı araçlar da manevi unsurunu oluşturur. ABSTRACT The common approach regarding the existence and functions of a state puts forward that this particular institution was emerged in order to satisfy the need of security of the individuals and to protect the order. The subsistence of tools of violence such as military or police is crucial and compulsory for the state to fulfil this aforementioned mission. The state has the power to control and to monitor the tools of violence; it may use them when necessary; nevertheless it is not allowed for the individuals to use violence. “The monopoly of violence” belongs to the State. This whole statement not only ascertains the state as an essentiality but also justifies the violence that it perpetrates. Hence, it is acknowledged that both the state and its violence are justified. Yet the State has not spontaneously appeared in its natural form. It was not the necessities or demands of the society that established the state at the first place. The deterioration of egalitarian structure as a result of violent external factors and the differentiation of governing-governed classes via social stratification within the primitive communities, who had survived for thousands of years without being a state, are the facts that created the State. From this point of view, in reality, the reason of both the presence and the goal of the State is not to ensure the wellbeing and happiness of the individuals or peace, but to safeguard the sustainability of the status of hegemony. The authority of the hegemon will be in danger unless he does not exercise influence over or control the other segments of the society. To have the monopoly over violence is the means to do so. However, it is not possible to maintain a presence grounded only on violence, thus it has to establish the belief that it is justified within the society. “The monopoly of violence” constitutes the material element of the State, whereas “the consent”, which is recognized as the source of justification and the other tools to create this consent constitutes the moral element.