Yetenek Yönetiminin İşe Adanmışlığa Etkisinde Algılanan Yönetici Desteğinin Aracı Rolü


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MERVE GİZEM ÇÖMLEKÇİ

Danışman: Müge Leyla Yıldız Şen

Özet:

Bu araştırmanın amacı, yetenek yönetimi uygulamalarının çalışanların işe adanmışlıkları üzerindeki etkisini ve algılanan yönetici desteğinin bu ilişkideki aracı rolünü incelemektir. Bu amaçla seçilen 443 banka çalışanına anket uygulanmıştır. Yetenek yönetimi uygulamaları algısının ölçümünde Fegley (2006) tarafından geliştirilen ölçek, işe adanmışlığın ölçümünde Schaufeli, Bakker ve Salanova (2006) tarafından orijinal ölçeğin 9 maddeye indirgenmiş hali olan UWES-9 ölçeği ve algılanan yönetici desteğinin ölçümünde Greenhaus, Parasuraman ve Wormley (1990) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Katılımcılara uygulanan anket sonucunda elde edilen veriler SPSS 22 programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Demografik özelliklerin belirlenmesi için frekans (sıklık) analizi yapılmış, değişkenlerin geçerliliğini test etmek için açıklayıcı faktör analizi ve hipotezlerin test edilmesi için korelasyon ve regresyon analizleri gerçekleştirilmiştir. Yapılan t testi sonuçlarına göre katılımcıların cinsiyet ve medeni durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Yapılan tek yönlü ANOVA analizi ile katılımcıların yaş, işletmede çalışma süresi ve sektördeki çalışma süresine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Yapılan korelasyon analizi sonucunda yetenek yönetimi uygulamalarının alt boyutları ile işe adanmışlık ve algılanan yönetici desteği arasında anlamlı ve pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu bulunmuştur. Hipotezler test edildiğinde ise çalışanların yetenek yönetimi uygulamalarına ilişkin olumlu algısının artmasının işe adanmışlık düzeyini arttırdığı ve bu ilişkide algılanan yönetici desteğinin kısmi aracılık rolü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. -------------------- The aim of this study is to examine the impact of talent management practices on work engagement and also investigate the mediating role of perceived supervisor support in this relationship. For this purpose, a questionnaire was applied to 443 bank employees. The scale developed by Fegley (2006) was used to measure the perception of talent management practices, and the UWES-9 scale, which was reduced to 9 items by the original UWES scale by Schaufeli, Bakker and Salanova (2006) was used to measure work engagement. Perceived supervisor support scale developed by Greenhaus, Parasuraman and Wormley (1990). The data obtained from the questionnaire applied to the participants were analyzed by SPSS 22 program. In order to determine the demographic characteristics, frequency analysis was performed and descriptive factor analysis was performed to test the validity of the variables. Correlation and regression analyzes were performed to test hypotheses. According to the results of t-test, there was no statistically significant difference between participants' gender and marital status. With the one-way ANOVA analysis, significant differences were determined according to the age of the participants, working year in the organization and working year in the sector. As a result of the correlation analysis, it was found that there was a moderate and positive correlation between the sub-dimensions of talent management practices and work engagement and perceived supervisor support. When hypotheses are tested, it is concluded that increasing the positive perception of employees about talent management practices increases employees’ work engagement level and perceived supervisor support has a partial mediation role in this relationship.