Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Refika Genç Koyucu
Danışman: NURDAN DEMİRCİ
Özet:Travayın İkinci Evresinde Uygulanan Ikınma Tekniklerinin Travay Süreci, Maternal Ve Fetal/Yenidoğan Sonuçları Ve Pelvik Taban Üzerine Etkileri Refika Genç KOYUCU Amaç: Bu çalışmanın amacı doğum eyleminin ikinci evresindeki valsalva ve spontan ıkınma tiplerinin maternal ve obstetrik sonuçlarını karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Doğum ağrıları olan termde nullipar gebeler valsalva ıkınma grubu (n=40) ve spontan ıkınma grubuna (n=40) randomize edildi. Valsalva grubundaki gebelere araştırmacı, araştırmanın uygulandığı klinikteki ebe/hemşireler ve/veya doğum doktorları tarafından standart kapalı glottis ıkınma talimatları uygulandı ve kontraksiyonlar arasında ventilasyon özendirildi. Aynı ebeler, ana araştırmacı ve/veya doğum doktorları spontan grubun istemsiz ıkınma eforlarını da gözlemlediler. İkinci evre süresi, toplam ıkınma efor süreleri, yenidoğan APGAR skorları, perineal lasereasyon ve postpartum kanama miktarları, genital-perineal ağrı skorları (VAS1: postpartum 1.saat; VAS2: postpartum 1.gün), POP-Q muayene sonuçları ve Q-tip test sonuçları değerlendirildi. Bulgular: İkinci evre süresi valsalva ıkınma grubunda yaklaşık 17 dk daha kısa olarak bulundu(p=0,01). Doğum sonrası Hb seviyelerindeki düşüş oranı spontan ıkınma grubunda önemli oranda daha azdır(p=0,05). VAS-1 ölçüm sonuçları spontan ıkınma grubunda önemli oranda daha düşüktür(p<0,05). Q-tip test sonuçlarında ıkınma durumunda valsalva ıkınma grubunda istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek sonuçlar görülmüştür. Diğer sonuçlar açısından iki grup arasında istatistiksel önemi olan farklılık görülmemiştir. Sonuç: İkinci evre süresi daha kısa görülmesine rağmen valsalva ıkınma tipinin başka herhangi bir avantajı yoktur. Anahtar Kelimeler: Ikınma tipleri, ikinci evre süresi, spontan ıkınma, travayın ikinci evresi, valsalva tipi ıkınma SUMMARY Maternal Pushing Techniques in Second Stage of Labor and Maternal-Obstetric Effects Refika Genç KOYUCU Objective: The purpose of this study was to compare maternal and obstetrical outcomes associated with valsalva versus spontaneous pushing during the second stage of labor. Materials and Methods: Uncomplicated nulliparous pregnants at term with pain of labor were randomized to valsalva pushing group (n=54) vs spontaneous pushing group(n=54 ). Women allocated to valsalva group received standardized closed glottis pushing instructions by researcher, certified nurse-midwives and/or obstetricians with proper ventilation encouraged between contractions. These midwives, main researcher of this study and/or obstetricians also attended those women assigned to spontaneous to ensure that any expulsive efforts were involuntary. The length of second stage of labor, the length of total pushing eforts, newborn APGAR scores, the rates of perineal lacerations and postpartum hemorrhage, genital-perineal pain scores(postpartum first hour-VAS1; postpartum first day-VAS2), POP-Q scores and Q-type test scores(after 3 months) were evalueted. Findings: The second stage of labor was abbreviated by approximately 17 minutes in valsalva pushing group(p=0,01). The decrease of hemoglobin levels after labor were significantly lower in spontaneous group(p=0,05). The results of VAS1 measurements were significantly lower in spontaneous group. There was significantly higher scores on Q-type test(strained) in valsalva pushing group. There were no other clinically significant immediate maternal or neonatal outcomes between the two groups. Sonuç: Although associated with a slightly shorter second stage, valsalva maternal pushing confers no other advantages Keywords: Pushing techniques, Length of second stage, Second stage of labor, Spontaneous pushing, valsalva pushing