Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2007
Tezin Dili: İngilizce
Öğrenci: Savaşkan Karaoğlu
Danışman: İBRAHİM MAZLUM
Özet:Bu çalışma Türk – İsrail bağlarını Refahyol ve AKP dönemleri arasında bir karşılaştırma yaparak okuma çabasıdır. Bu okuma teorik bir bakış açısı üzerinden yürütülmüştür. İç politika ve dışpolitikanın bağlılığını ve dışpolitika karar alma süreçlerine katılan ya da etkileyen aktörlerin çeşitliliğini gözler önüne seren iki – seviyeli oyun yaklaşımı, Türk – İsrail ilişkilerinin derinlik ve genişliği üzerine yapılacak bir inceleme için yaşamsal önemdedir. Türk dışpolitika karar alma sürecinin içinde işlediği çerçeve ve bu sürece katkıda bulunan aktörler çalışmanın ilk inceleme nesneleridir. Refahyol dönemi Türkiye’deki, dışpolitikanın atanmışlar, isimlendirirsek Genelkurmay Başkanlığı ve Dışişleri Bakanlığı bürokratları, tarafından seçilmişlerin niyetlerine rağmen belirlenebildiği karar alma sürecinin kendine has niteliklerini ortaya koyan bir dönemdir. Diğer taraftan bu dönem, söylem ve eylem arasındaki farklılaşmayı da gözler önüne serer. Türk – İsrail ilişkilerinin, Refah Partisi’nin sert ve muhalif söylemine karşın, Refahyol hükümeti döneminde önemli bir ivme kazanması sadece az önce bahsedilen karar alma sürecinin doğasından değil, aynı zamanda Refah Partisinin takınmış olduğu faydacı tavırdan da kaynaklanmaktadır. Adalet ve Kalkınma Partisi dönemindeki Türk – İsrail bağları, Türkiye’deki siyasal İslamın ılımlılaşması sürecini gözler önüne serer. AKP sürekli olarak kendisini muhafazakar merkez sağ bir siyasi oluşum olarak konumladığını iddia etse de, aynı zamanda Milli Görüş oylarına da talip olmuş ve bu oylara mazhar olmuştur. Adalet ve Kalkınma Partisi, bir kaç söylem düzeyindeki çıkış dışında, İsrail ile yakın bağlar kurmayı başarmıştır. ABSTRACT This study is an attempt to read Turkish – Israeli ties with a comparison between two time periods: the Refahyol government and AKP governments. This reading is carried out with a theoretical perspective. The two level game analysis, which portrays the entanglement of domestic and foreign policy and the divergent actors participating and/or influencing the foreign policy decision – making process, is of vital significance to analyze the depth and width of the Turkish – Israeli relations. The framework Turkish foreign policy decision – making process operates on and the actors participating in this process are the primary objects of this study. The Refahyol period portrays the peculiar essence of the decision- making process in Turkey, where foreign policies could be shaped and conducted by appointed bodies, namely the General Staff and the Foreign Ministry Bureaucracy, despite the will and consent of the elected. On the other hand this time period portrays the differentiation between rhetoric and action, as Turkish – Israeli relations gained significant momentum under Refahyol government despite the harsh opposing rhetoric of the Welfare Party, not only due to the fore mentioned nature of decision- making process but also the pragmatic attitude Welfare Party pursued. The Turkish – Israeli ties under Justice and Development Party’s tenure at office portrays the moderation of political Islam in Turkey. AKP constantly argued that it positioned itself as a conservative center-right political entity but still volunteered and received the votes of the “National Outlook” voters. AKP, aside from a few rhetoric rebukes, succeeded to maintain close ties with Israel.