4857 sayılı İş Kanununa tabi alacaklarda zamanaşımı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, Özel Hukuk Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2010

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: MÜŞERREF YAKIŞIK

Danışman: NURŞEN CANİKLİOĞLU

Özet:

Anahtar Kelimeler : Zamanaşımı, işçi alacakları, zamanaşımı başlangıcı, zamanaşımı şartları, fesih, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı, sendikacılık tazminatı, ayrımcılık tazminatı, iş güvencesi tazminatı, iş kazaları, meslek hastalıkları, gme borcu, ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, yıllık ücretli izin, zamanaşımının durması, zamanaşımının kesilmesi, üçlü iş ilişkileri, zamanaşımından feragat. 4857 SAYILI İŞ KANUNUNA TABİ ALACAKLARDA ZAMANAŞIMI Bir alacakla ilgili talep ve dava hakkının kanunda öngörülen süre içinde kullanılmaması sonucunda bu hakkın dava edilememesi olarak tanımlanan zamanaşımının 4857 sayılı İş Kanununa tabi alacaklar bakımından da önemli sonuçları bulunmaktadır. İş Kanunu’na tabi alacaklar kanundan, toplu iş sözleşmesinden veya iş sözleşmesinden doğabilmektedir. İş Kanunu’na tabi alacaklar da diğer özel hukuk alacakları gibi zamanaşımına uğrayabilmektedir. İş Kanunu’nda zamanaşımına ilişkin sınırlı sayıda hüküm bulunduğundan bu alacaklara uygulanacak zamanaşımı kuralları Borçlar Kanunu’nun zamanaşımına ilişkin hükümlerinden yararlanmak suretiyle öğreti ve Yargıtay uygulamasıyla şekillenmiştir. Bu bağlamda İş Kanunu’na tabi tazminat alacakları genel olarak on yıllık zamanaşımına tabi iken ücret alacakları beş yılda zamanaşımına uğramaktadır. Ücret alacakları için öngörülen bu süre oldukça kısa bir süre olup işçinin korunması ilkesine uygun düşmemektedir. Tüm alacaklarda olduğu gibi İş Kanunu’na tabi alacaklarda da zamanaşımı alacağın muaccel olmasıyla işlemeye başlamaktadır. Ancak iş sözleşmesinin devamı sırasında muaccel olan her ücret alacağı için zamanaşımının ayrı ayrı işlemesi hak kaybına sebebiyet verebilecek mahiyettedir. Keywords : Limitation, worker receivables, beginning of limitation, limitation conditions, termination, severance pay, bad faith compensation, syndication compensation, discrimination compensation, job security compensation, labour accidents, occupational disease, observation debt, wage, overtime pay, week holiday pay, general holiday pay, paid annual leave, end of limitation, interruption of period of limitation, tripartite business relations, waiver of limitation. ABSTRACT STATUTE OF LİMİTATİONS İN CLAİMS WHİCH ARE SUBJECT TO LABOUR LAW NR. 4857 The limitation which is defined as not to claim the right as a result of failure to use the right to demand or claim concerning a receivable within the period stipulated by the law has also important consequences for the receivables which are subject to the Labor Law numbered 4857. Receivables which are subject to the Labor Law may arise from the law, collective labor agreement or labor agreement. Receivables subject to the labor law are also subject to limitation period as other private law receivables. Since there is a limited number of provisions’ concerning limitation in the Labor Law, the limitation rules to be applied to these receivables are shaped using the provisions of Code of Obligations concerning limitation, doctrine and application of Supreme Court of appeals. In this context, while the compensation receivables which are subject to Labor Law are usually subject to ten years of limitation, salary receivables are subject to a limitation of five years. This period which is stipulated for salary receivables is a very short period and is not in accordance with the principle of protecting the worker. As in all receivables, limitation in receivables subject to the Labor Law also starts to process when the receivable is due. However, the fact that limitation is processed separately for each salary receivable due during the term of the employment agreement are of nature which may cause loss of right.