20-45 Yaş arası Kadınlarda Premenstruel Sendromun Beslenme Durumuna Etkisinin Saptanması


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Sağlık Yönetimi Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Merve Fatma Albayrak

Danışman: Kevser Burcu Çalık

Özet:

ÖZET Amaç: Çalışmada doğum yapmış ve yapmamış 20-45 yaş arası kadınlarda premenstruel sendromun beslenme durumuna etkisinin saptanması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma kesitsel tipte bir çalışmadır. 20-45 yaş arası doğum yapan ve yapmayan kadınlara premenstruel sendrom ölçeği; mens öncesi, sırası ve sonrası olmak üzere 3 gün besin tüketim kaydı; yaşam kalitesi ölçeği (SF36); duygusal durum yeme anketi yapılmış ve adet dönemi hakkında bilgi alınmıştır. Bulgular: Çalışmaya alınan 423 kadının yaş ortalaması 34,27±6,92dir. BMI(Body Mass Index) ortalamaları ise, 30,32±6,77 olup şişman kategorisine girmektedir. Katılımcıların toplam PMS(Premenstrual Sendrom) ölçek ortalaması 119,14±27,14’tür. Toplam PMS ölçek puan ortalamaları ile BMI değerleri arasında (r=0,260, p=0,00) pozitif bir ilişki bulunmuştur. Alınan enerji ve besin ögelerinin tüketim ortalamaları ile toplam PMS ölçek puanı arasında ilişki değerlendirildiğinde; adet öncesi enerji alımı (r=0,117, p=0,016), adet öncesi yağ alımı (r=0,105, p=0,031), adet sırasındaki karbonhidrat alımı (r=0,106, p=0,030) şeklindedir. PMS ölçek toplam puanları ile pozitif ilişki saptanmıştır. Sonuçlar: Elde edilen veriler ışığında, PMS ile besin ögeleri ve BMI arasında pozitif ilişki olduğu görülmüştür. PMS olan ve olmayanlarda enerji ve besin ögeleri alımı adet sonrasına göre yüksektir. PMS olan ve olmayanlar karşılaştırıldığında ise, adet öncesi enerji, yağ, C vitamin alımı; adet sırası enerji ve CHO alımı PMS olmayanlara göre anlamlı olarak yüksektir. İçilen su miktarı arttıkça ve BKI azaldıkça PMS oranı düşmektedir. Bu konuda daha fazla çalışmaya ihtiyaç vardır. -------------------- SUMMARY Purpose: The aim of this study was to determine the effect of premenstrual syndrome on nutritional status in women aged 20-45 years who gave birth and who did not. Tools and Method: The research is a cross-sectional descriptive study. Premenstrual syndrome scale, was used in women who gave birth and who did not between 20-45 years of age, and in this process, nutritional status in premenstrual syndrome was examined by taking information about 3 days food consumption record before, during and after mens, during and after menstrual period and menstrual period characteristics. Findings: The mean age of the 423 women included in the study was 34.27 ± 6.92. Body Mass Index averages were 30,32 ± 6,77. The mean Premenstrual Syndrom scale of these women was 119.14 ± 27.14. A positive correlation was found between the mean total PMS scale score and BMI values (r=0.260, p=0.00). When the relationship between the mean energy consumption and nutrient consumption and the total PMS scale score was evaluated, premenstrual energy intake was (r=0.117, p=0.016), premenstrual fat intake was (r=0.105, p=0.031), carbohydrate intake during menstruation was (r=0,106, p=0.030), and PMS scale total scores were positively correlated. Results: In the light of the obtained data, a positive correlation was found between PMS and nutrients, and BMI. Compared to the end of menstruation, the intake of energy and nutrients is higher in patients who has had or had not have PMS. Although, when the ones who have had PMS and who had no compared; energy, fat, vitamin C intake in premenstrual phase, plus energy and CHO intake in menstrual phase were significantly higher in those have had PMS than who had not. PMS rate decreases as the amount of drinking water increases and BKI decreases. Further studies are needed on this subject.