Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2005
Tezin Dili: İngilizce
Öğrenci: Oğuz Serin
Danışman: ARMAĞAN EMRE ÇAKIR
Özet:Avrupa Birliğinin ve üye devletlerin bazılarının ayrı ayrı terör üzerindeki bakış açılarının bir incelemesi olan bu çalışma, Avrupa Birliği’nin terörizme karşı mücadelesini hükümetler arası seviyede mi yoksa supranasyonel seviyede mi sürdürmesi sorusuna açıklık getirmektedir. El Kaide terör örgütü teröre uluslar arası yeni bir boyut ekleyerek, 21. yy.ın başlangıç yıllarına silinmez bir şekilde damga vurmuştur. Bu yeni terörün uluslar arası yapı kazanmasıyla, devletlerin artık daha fazla tek başına bu mücadeleye karşı koyamayacakları açıklık kazanmıştır. Bunun yerine bu mücadele için, ulusal sınırların veya çıkarların engellemediği bir işbirliği ve düzenleme gerekmektedir. Avrupa Birliği daha güçlü olabilmek için ekonomi, adalet ve içi işleri ve güvenlik ve dış politikadan oluşan üç ana sistem oluşturmuştur. Teröre karşı mücadeleyi düzenleyecek ve yürütecek olan ana yapıyı meydana getiren bu sitemlerden son iki sistemdir ve hali hazırda bu iki sitem devletlerarasında olan müzakere ve uyumlu karar alma görüşüne dayanan hükümetler arası yaklaşımdan supranasyonel, merkezi karar alma çoğunluğu yaklaşımına doğru geçiş yapmaktadır. ABSTRACT Through an examination of the perspectives on terror of the EU itself and some of its member states individually this work poses the question of whether the EU in its battle with terrorism is operating on an intergovernmental or supranational level. The Al Qaeda terrorist organisation has indelibly marked the opening years of the 21st century by adding a new international dimension to terror. Given the international nature of this new terror it is clear that states operating alone can no longer face the challenge. Instead the struggle calls for a level of cooperation and coordination unhindered by national borders or interests. In becoming the power it is today the EU created the three-pillar system on which to base its institutions: economy, justice and home affairs, and security and foreign policy. It is the latter two which constitute the base from which the struggle against terror is to be coordinated and implemented, and yet, it is these two which have yet to move from the intergovernmental approach based on interstate negotiation and unanimous decision making, to the supranational approach of centralised majority decision making.