Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2008
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: EVREN YEMİŞEN
Danışman: Ayşen Yarat
Özet:Bu çalışmada termal deri yanıklı sıçanlarda silmarinin karaciğer üzerine etkisi araştırıldı. Wistar-Albino türü sıçanlar 900C deki su ile 10 saniye temas ettirilerek deri yanığı oluşturuldu. Silmarin hem lokal (30 mg/kg) olarak hem de lokal + oral yolla (50 mg/kg) yanık oluşturulduktan sonra 2 gün (48 saat) süre ile günde 2 kez olarak uygulandı. 48 saat sonunda sıçanlar dekapite edildi kan örneklerinde tümör nekroz faktör (TNF-α) ve laktat dehidrogenaz (LDH) aktivitesi incelendi, karaciğer dokusunda protein, glutatyon (GSH), lipid peroksidasyon (LPO) düzeyleri, doku faktörü (DF) aktivitesi, karbonik anhidraz (CA), glutatyon-S-transferaz (GST), katalaz (CAT), süperoksid dismutaz (SOD), alkalen fosfataz (ALP), asit fosfataz (ACP) gibi enzim aktiviteleri tayin edildi. Ayrıca SDS-poliakrilamid jel elektroforezi uygulandı. Termal yanıktan 48 saat sonra yanık grubunda TNF-α ve LDH seviyelerinde artış, karaciğer dokusunda protein ve ALP aktivitesinde artma, SOD aktivitesinde azalma tespit edildi. Lokal ve oral silmarin tedavisi bu parametrelerdeki değişimleri ALP hariç geri döndürdü, silmarin tedavisi ALP aktivitesini arttırdı. Lokal Silmarin tedavisi LPO seviyesini, ACP ve CAT aktivitesini yanık ve kontrol grubuna göre arttırdı, DF aktivitesini ise azalttı. CA aktivitesini de lokal+oral silmarin tedavisi uygulanan gruba göre arttırdı. Lokal silmarin tedavisinin sistemik silmarin tedavisi ile desteklenmesi LPO hariç lokal silmarin tedavisinin neden olduğu bu etkileri düzelterek kontrol grubu düzeylerine indirdi. Elektroforez ile elde edilen protein bantları arasında anlamlı farklılıklar tespit edilmedi. Sonuç; termal yanıktan 48 saat sonra karaciğerde minor hasar meydana geldi. Silmarin tedavisi bu hasarı geri döndürmede etkili oldu. Anahtar Kelimeler: Karaciğer doku faktörü aktivitesi, Karaciğer enzimleri, SDS-poliakrilamid jel elektroforezi, Silmarin, Yanık SUMMARY Investigation of the Effect of Silymarin on the Liver in Thermal Burn Injury In this study the effect of silymarin on the liver of burned rats was investigated. Wistar Albino rats were exposed to 900C bath for 10s to induce skin burn. Silymarin either locally (30 mg/kg) applied on 4 cm2 area or locally+systemically (50 mg/kg) was administered after burn and repeated twice daily. Rats were decapitated 48 h after injury and blood was collected for tumor necrosis factor-α (TNF- α) and lactate dehydrogenase (LDH) activity. In liver tissue samples, protein, glutathione (GSH), lipid peroxidation (LPO) levels, tissue factor activity (TF) and activities of carbonic anhydrase (CA), glutathione-S-transferase (GST), catalase (CAT), superoxide dismutase (SOD), alkalen and acid phosphatase (ALP, ACP) enzymes were determined. In adition polyacyrlamid gel electrophoresis was carried on liver tissue samples. Burn caused a significant increase in TNF- α and LDH levels. Protein levels and ALP activity were increased and SOD activity were decreased in the liver tissue at 48h after burn. Both local and systemic silymarin treatment significantly reversed this parameters except ALP. Silymarin treatment significantly increased ALP activity. Local Silymarin treatment increased LPO levels, ACP and CAT activities and decreased TF activity compared to control and burn group; and increased CA activity compared to systemic+local silymarin treatment. Addition of systemic Silymarin treatment to local Silymarin treatment reversed these effects of local treatment to control group levels except LPO. Non significant differences were found between protein bands obtained in electrophoresis. Conclusion: Minor liver damage was obvious 48 h after thermal skin burn Silymarin treatment were effective to reverse them. Key Words: Burn, liver enzymes, liver tissue factor activity, SDS-polyacrylamide gel electrophoresis, silymarin