Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2007
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Seçkin Süsal
Özet:
KLAS V KAVİTELERE DEĞİŞİK YÖNTEMLERLE UYGULANAN CAM İYONOMER KAİDE SİMANIN DENTİN MİKROSERTLİĞİNE VE ADAPTASYONUNA ETKİSİNİN İN VİTRO OLARAK İNCELENMESİ Fluorid içeren cam iyonomer simanların mineye etkisi bilinmekle birlikte, dentindeki etkilerinin incelendiği çalışmalar sınırlı sayıdadır. Araştırmadaki amacımız, kaide maddesi olarak kullandığımız cam iyonomer simanın, uygulanması öncesinde farklı dentin düzenlemelerinin altındaki dentinin sertliğine ve cam iyonomer siman ile dentin ara yüzü topografisine etkisini in vitro olarak incelemektir. Çalışmanın in vitro kısmında 20 adet cerrahi operasyonla çekilmiş tamamen enklüze ve çürüksüz yirmi yaş dişleri kullanıldı. Dişlerin vestibül ve lingual yüzeylerinde uzunluğu 5 mm, genişliği 3 mm, derinliği 4 mm olan Klas V kaviteler oluşturuldu. Hazırlanan her kavite kendi içinde iki gruba ayrıldı ve böylece her diş için 4 ayrı grup meydana getirildi. A grubunda kavite tabanına, dentinin üzerine cam iyonomer siman direkt olarak 2 mm kalınlıkta olacak şekilde uygulandı. B grubunda dentine, % 10’luk poliakrilik asit 10 saniye uygulandı. Yıkanıp, kurutulduktan sonra dentinin üzerine cam iyonomer siman 2 mm kalınlıkta olacak şekilde yerleştirildi. C grubunda dentine, % 37’lik ortofosforik asit 10 saniye uygulandı. Yıkanıp, kurutulduktan sonra dentinin üzerine cam iyonomer siman 2 mm kalınlıkta olacak şekilde yerleştirildi. D grubunda (kontrol grubu) dentine kaide uygulanmadan direkt olarak % 37’lik ortofosforik asit 10 saniye uygulandı. Yıkanıp, kurutulduktan sonra dentinin üzerine bonding ajanı ve ışıkla sertleşen kompozit dolgu maddesi yerleştirildi. Örneklerin 10 tanesi bir ay, diğer 10 tanesi üç ay boyunca deiyonize suda bekletildi. Bekleme süreleri dolan örnekler bölme işlemine tabii tutuldu. Cam iyonomer simana komşu dentin sertliği Vickers yöntemiyle ölçüldü. Mikrosertlik ölçümleri, cam iyonomer simandan 20 µm, 300 µm ve 600 µm uzaklıkta her bölge için dokuz adet olmak üzere yapıldı. Bir ve üç ay bekletilen örneklerde, CİS uygulanan gruplarda kontrol grubuna göre dentin mikrosertlik değerlerinde sadece 20 µm’da istatistiksel olarak anlamlı bir artış tespit edilmiştir (p<0.001 and p<0.05). 300 μm mesafede, CİS uygulanan gruplarda kontrol grubuna göre bir ve üç ay bekletilen örneklerde, mikrosertlik değerleri artmış olmasına rağmen, sadece üçüncü ay gruplarında bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir. CİS uygulanan gruplar arasında bir fark bulunmamıştır. SEM incelemelerine göre, cam iyonomer siman ile dentin arasındaki ara yüzeyde smear tabakasını uzaklaştırmada poliakrilik ve ortofosforik asit uygulamalarında başarı sağlanırken, dentine hiçbir düzenleyici ajan uygulanmadan cam iyonomer siman yerleştirildiğinde ara yüzeydeki smear tabakası uzaklaştırılamamıştır. Dentine CİS uygulanması öncesinde düzenleyici veya asit uygulanması, remineralizasyon miktarını değiştirmemektedir. Tüm uygulamalarda CİS’a komşu dentin dokusunda remineralizasyon gözlenmiştir. Sonuç olarak, CİS uygulanması dentinin sertliğini artırmış ve dentine düzenleme yapılarak CİS yerleştirilmesi ile CİS’in dentine direkt olarak uygulanması arasında dentin sertlik değeri açısından bir farklılık bulunmadığı tespit edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Dentin, mikrosertlik, cam iyonomer siman, fluorid, remineralizasyon. IN VITRO EVALUATION OF MICROHARDNESS OF DENTIN AND DENTIN-GLASS IONOMER CEMENT INTERFACE AFTER DIFFERENT GLASS IONOMER CEMENT APPLICATION METHODS Summary The aim of this investigation was to evaluate the effect of various applications of glass ionomer cement (GİC) on dentin microhardness and GIC-dentin interface, in class V cavities, in-vitro. Twenty extracted caries-free human third molars were used in this study. Class V cavities (5 x 3 x 4mm) were prepared both on the buccal and lingual sides of each specimen using a diamond bur. Each cavity was divided into two and four groups were designed for each tooth. In group A GIC was directly applied over dentin. İn the groups B and C, dentin was conditioned either with 37% ortophosphoric acid or 10% polyacrylic acid for 10 seconds and 2 mm thick GIC was applied. Group D was left without GIC base material as a control. All cavities were then covered with a dentin bonding agent and a hybrid composite. Ten specimens stored in de-ionized water for one month and the other ten for three months. The cavities were then sectioned bucco-lingually. The microhardness of the dentin was measured adjacent to GIC with Vickers hardness apparatus. For each zone nine indentions were applied at a distance from GIC 20µm, 300µm, 600µm. The results of GIC groups showed significantly increased microhardness only at the 20µm zone In the first and third month (p<0.001 and p<0.05). At the 300µm zone, the first and third month groups had better microhardness values for GIC groups but these were only statistically significant compared to control group in the 3rd month values (p<0,05). No difference was seen between GIC groups. According to SEM observations; both polyacrylic and ortophosphoric conditioning of dentin prior to GIC application were successful for removing the smear layer at the GIC-dentin interface. In the group where no treatment was performed, a thick smear layer was observed. The application of a conditioner or acid prior to GIC application didn’t change the remineralization rate. All the GIC groups showed incease in remineralization at the dentin adjacent to the restoration. As a conclusion, application of GIC on dentin increased the microhardness of dentin. Application method of GIC didn’t effect the underlying dentin hardness. Keywords: Dentin, microhardness, glass ionomer cement, fluoride, remineralization