Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Zehra Gökgöz
Danışman: ÖMER TÜRKER
Özet:Görelinin iki konuda bulunan ve bulunduğu konuları birbirine bağlayan tek bir araz olduğu varsayımı, onun teselsül engeli nedeniyle dış dünyada değil sadece akılda bulunan bir araz olduğu düşüncesine yol açmıştır. Tezin amacı İbn Sînâ’nın, görelinin böyle bir sorun oluşmaksızın dış dünyada mevcudiyetini savunan görüşünü analiz etmektir. İnceleme, bu görüşü sonuç veren kavramsal unsurların ve örtük ilkelerin tespitiyle gerçekleştirilmiştir. Tezde şu sonuçlar elde edilmiştir: “Dış dünya” kavramı, nispeti muhtevidir, bu durum nesneyi dış dünyada bulunduğunda göreli arazları kabil hale getirir. Görelinin mahiyeti, dışta tahakkuku ve tanımı arasındaki ayrım ve ilişki, (i) dış dünyayı inşa eden tek konulu cevher-araz ontolojisi ve (ii) insanın buna ilişkin bilgi durumlarıyla uyumludur. Bununla beraber görelinin akli bir araz oluşu, insan aklının göreliliğin yaratıcısı olup olmadığına ilişkin sorunun canlı kalmasına neden olmaktadır. Bu sorunun yanıtı, bir mevcudun insan düşünüşünden bağımsız olarak göreli arazla nitelenmesinin nihai ilkesini ve koşullarını ifşa etmeyi gerektirmiştir. İlkenin “birlik” olduğu, görelinin bir olmakla nitelenen her şeye yüklenen, birliğe özgü bir anlam olduğu tespit edilmiştir. -------------------- The assumption that the relative is a single accident which exists on two subjects and connects the subjects on which it exists has led to the idea that it is an accident that is only in the mind and not the external world because of the infinite regress barrier. The aim of the thesis is to analyze the view of Avicenna, who argues for the existence of the relative in the external world without such a problem. The study was conducted by identifying the conceptual elements and implicit principles that resulted in this view. The following results have been obtained in the thesis: The concept of the “external world” includes relations, which makes a thing capable of relative accidents when it is in the external world. The nature of the relative is consistent with (i) the distinction and relationship between its external realization and definition, (ii) the single subject substance-accident ontology that builds the external world and human knowledge of it. However, the fact that the relative is a mind-dependent accident causes the question of whether the human mind is the creator of relatives to stay relevant. The answer to this question requires the disclosure of the final principle and conditions of a thing being qualified as a relative accident independently of human thinking. It has been found that the principle is “oneness” and that relativity is unique to oneness and is a meaning that is attributed to everything that is qualified as being one.