Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Reyhan Önal
Danışman: MEHMET KASIM ABDUSSAMET BAKKALOĞLU
Özet:Ülkemizde Arapçaya artan ilgi, bu dilin öğretiminde takip edilen yöntemlerin sorgulanmasını da beraberinde getirmiştir. Her dil kelimelerden oluşur. Üç tür kelime vardır: İsim, fiil ve harf. Fiil çekimlerinin öğretiminde izlenen yol ve yöntemler ne kadar iyi olursa, o dil o kadar iyi öğrenilir ve bunu tam tersi de geçerlidir. Fiillerin şahıslara ve şahıs sayılarına göre belirli bir sırayla peş peşe söylenmesine “çekim (tasrif)” denir. Bu araştırmada Türkiye’de Arapça fiil çekimi öğretiminde kullanılan metotlar değerlendirilmiştir. Birinci bölümde geçmişten günümüze Türkiye’de yabancı dil öğretiminin seyri işlenmiş ve ardından Türkiye’de Arapça öğretimi hakkında bilgi verilmiştir. İkinci bölümün literatür kısmında Arapça fiiller konusu ile ilgili günümüze kadar yapılan çalışmalar listelenmiş, teorik çerçeve kısmında ise Arapçada fiillerin genel bir tanıtımı yapılmıştır. Üçüncü bölümde araştırmamızın esas konusu ele alınmıştır: Türkiye’de Arapça eğitimi veren resmî kurumların Arapça fiil çekimi öğretiminde takip ettikleri metotlar, güncel kaynak ve kitaplardan hareketle değerlendirilerek bazı uygulama örnekleri üzerinde durulmuştur. Sonuç kısmında ise elde edilen veriler sıralanmış, konu ile ilgili bazı önerilerde bulunulmuştur. -------------------- The increasing interest in Arabic in our country has led to questioning of the methods followed in teaching of this language. There are basic elements that form each language. Letters, nouns and verbs are the leading ones. The better the methods followed in teaching of the verb conjugation, the better the language is learned and vice versa. In this research, the methods used in teaching Arabic verb conjugation in Turkey have been analyzed. In the first chapter, teaching foreign languages in Turkey has been discussed from the past to the present and provided information about teaching Arabic in Turkey. In the literature section of the second chapter, the studies done until present day on the subject of Arabic verbs are listed and in the theoretical framework section, the verbs in Arabic have been generally defined. In the third chapter, the main subject of the research has been discussed: The methods followed in teaching Arabic verb conjugation by the official institutions giving Arabic lesson in Turkey has been analysed by the help of current sources and books. Also, some application examples are presented. In the conclusion section, the evaluations have been explained and some recommendations related to study have been given.