Sivil toplum kuruluşlarının kaynak geliştirme politikaları ve algıladıkları bağışçılık davranışı arasındaki ilişki


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2019

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: KÜBRA KARATAŞ

Danışman: Ata Özdemirci

Özet:

SİVİL TOPLUM KURULUŞLARININ KAYNAK GELİŞTİRME POLİTİKALARI VE ALGILADIKLARI BAĞIŞÇILIK DAVRANIŞI ARASINDAKİ İLİŞKİ Bu çalışmanın temel amacı, toplumsal birçok olayda başat aktör olma rolü üstlenen Türkiye’deki sivil toplum kuruluşlarının kaynak geliştirme politikaları ve algıladıkları bağışçılık davranışı arasındaki ilişki açıklanmak istenmektedir. Bireysel kaynak geliştirme yöntemi aracılığıyla kaynak geliştirme faaliyetleri için üretilen politikalar ve algılanan bağışçılık davranışı arasındaki ilişki yönetim bilimleri perspektifinde açıklanarak uygulamaya ve teoriye katkı sağlama amacı taşımaktadır. Bireysel düzenli bağışçılık yöntemi aracılığıyla kaynak geliştirme faaliyeti yürüten Greenpeace, Unicef, Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi ve WWF Türkiye gibi bu uluslararası STK’lar örnek olay yöntemi aracılığıyla incelenmektedir. Çalışmada kaynak geliştirme politikaları ve algılanan bağışçılık davranışı arasındaki ilişkide nasıl sorusuna farklı STK’larda benzer cevaplar elde edilmiştir. Aynı kurumsal alanda faaliyet gösteren bu kurumların benzer politikalar ve algılar edinmeleri Aktör Ağ Teorisi perspektifinde açıklanmıştır. Aynı zamanda bağışçılık davranışının ‘ürünleştirilerek’ bireysel bağışçılar tarafından satın alınabilir davranışlara dönüştürülmek üzere politikalar ürettikleri saptanmıştır. -------------------- THE RELATIONSHIP BETWEEN NON GOVERNMENTAL ORGANİSATİONS’ FUNDRAISING POLICIES AND DONOR BEHAVIOR PERCEPTION The main objective of this study is to examine the relationship between fundraising policies of the NGOs in Turkey, which play key roles in various societal issues, and their perceived donor behaviors. Using the perspective of the management sciences to explain the relationship between the fundraising policies –produced through the method of individual fundraising– and the perceived donor behaviors, the aim is to do a practical and theoretical contribution in the area. The international NGO’s such as Greenpeace, Unicef, Amnesty International Turkey and WWF, whose fundraising activities are centered upon the method of individual regular donorship, are being investigated with case studies. In the study, the question “how” in relation to the link between fundraising policies and perceived donor behaviors has yielded comparable answers from different NGOs. The fact that these institutions active in the same institutional sphere are producing similar policies and perceptions is explained within the perspective of the Actor Network Theory. It is being argued that these NGOs create policies to ‘commodify’ the donorship behavior so as to turn it into purchasable behaviors.