Yeni Türk Sineması’nda erillik bağlamında dişilliğin inşası

---

Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2013

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Makbule Esen Kunt

Danışman: ALİ BALABANLAR

Özet:

Yeni Türk Sineması’nda Erillik Bağlamında Dişilliğin İnşası adlı bu çalışmada, Postfeminist metodoloji bağlamında 1990’lardan sonra Yeşilçam Sineması’nın yaşadığı çöküşün ardından ortaya çıkan Yeni Türk Sineması incelenmiştir. Yeni Türk Sineması’nın Sanat Sineması’nın öne çıkan auteur yönetmenleri; Nuri Bilge Ceylan, (Üç Maymun) Reha Erdem (Kosmos),nKutluğ Ataman, (Ruhuma Asla), Zeki Demirkubuz ( Kıskanmak) ve Pelin Esmer’in (11’e 10) Kala filmleri ağırlıklı olarak Gilles Deleuze ve Feliz Guattari’nin birlikte kaleme aldıkları ve Postyapısalcı düşüncenin en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilen Kapitalizm ve Şizofreni’de ortaya koydukları bir arzu felsefesi olan şizoanaliz yöntemi ve postyapısalcı düşüncenin bağlantılı kavramları bağlamında incelenmiştir. Sonuç olarak, Yeşilçam’dan Yeni Türk Sineması’na; auteur yönetmenler çoğunlukla heteroseksüel matrisi, feminen, maskulen ve queer kimlikleri eleştirerek Yeşilçam Sineması’nın temel anlatı formu olan melodramatik imgelemi de yapısöküme uğratmışlardır. Anahtar Kelimeler : Film Çalışmaları, Yeni Türk Sineması, Postfeminist metodoloji, Heteroseksüel matris, Feminen, Maskulen, Queer, Şizoanaliz, Kapitalizm ve Şizofreni. ABSTRACT In this study, called as, “The Construction of Femininity within the Context of Masculinity in New Turkish Cinema” is investigated the New Turkish Cinema that is appeared on 1990’s after the decline of Yeşilçam Cinema. througout the postfeminist methodology. The prominent auteur directors of art cinema in New Turkish Cinema such as Nuri Bilge Ceylan (Three Monkey), Reha Erdem (Cosmos), Kutluğ Ataman (Never My Soul), Zeki Demirkubuz (Jealousy), Pelin Esmer (10 to 11), their films are analyzed with close concepts of postfeminist method and expecially schizoanalysis that is called as a desire philosophy in the light of most prominent work of “Capitalism and Schizophrenia” by Gilles Deleuze and Felix Guattari. In conclusion from Yeşilçam to New Turkish Cinema, auteurs directors mostly sought the heterosexual matrix such as feminen, masculen and queer identities, and deconstructed the melodramatic imagination of Yeşilçam melodramas. Key Words : Film Studies, New Turkish Cinema, Postfeminist methodology, Heterosexual matrix, Feminine, Masculine, Oueer, Capitalism and Schizophrenia