Lise öğrencilerinin dini sosyalizasyon sürecine katılımı


Tezin Türü: Yüksek Lisans

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, İlahiyat Fakültesi, Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2006

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: FATİH ÇELİK

Danışman: ALİ COŞKUN

Özet:

TEZ İ Tezimizin araştırma konusu 15-18 yaş grubu liseli gençlerin dindarlaşma sürecidir. İstanbul kentinde lise öğrenimi almakta olan dört okuldaki öğrenciler ele alınmıştır. Kişilik, aile, eğitim, dindarlık ve alışkanlıklar olmak üzere gençler incelenmiştir. Öğrencilerin büyük çoğunluğu, hali hazırdaki dini bilgilerinin aileden alındığını belirtmişlerdir. Gençler, kendileri ile ilgili kararlarda, özellikle babalarının etkin olduğunu söylüyorlar. Öğrenciler, büyük oranda, hem kendilerini hem de ailelerini dindar olarak kabul ediyorlar. Tabii burada dindarlığın ölçütü farklı olabiliyor. Beş vakit namazını kılan bir genç de kendini dindar sınıfına koyuyor, cumadan cumaya veya bayramdan bayrama camiye gidende dindar olduğunu söyleyebiliyor. Ancak gençlerin , “Dini kurallar yaşayışınızı etkiliyor mu” sorusuna büyük oranda “evet” ve “bazen” cevaplarını verdiklerini görüyoruz. Ama öğrencilerle yapılan birebir görüşmelerde ibadet anlamında büyük eksikler olduğunu, dinin haram kıldığı bir takım şeylerin rahatlıkla yapıldığını hatta yaygın olduğunu gözlemliyoruz. Buradan da gençlerin sosyalleşmesindeki ajanların ne kadar önemli olduğunu, her bir kategorinin ayrı bir önem taşıdığını anlıyoruz. Öğrencilerin büyük çoğunlu “en iyi akla yatkın olan din” olarak İslamiyet demişlerdir. Edindiğimiz kanaat, iman noktasının, ibadet noktasına göre daha sağlam olduğudur. Genel olarak bu dört lise ana hatlarda birbirine benzemektedir. Okulların, bulunduğu muhit ve hitap ettiği kesimlerin sosyo-kültürel ve ekonomik farklılığından dolayı dini tutum, davranış ve sosyalleşme de kısmen farklı olmaları da tabiidir. Çalışma sonunda gelinen nokta, ailenin sosyalleşmedeki etkisinin eğitim sürecinde de hissedilir derecede devam etmesidir. Ayrıca dikkat edilecek bir diğer noktada şu görülmektedir: hangi kültür ve yaşam tarzını benimsersek benimseyelim, eğitim kurumlarımızın kendilerinden beklenen görevleri yerine getiremedikleri anlaşılmaktadır. Sosyo-kültürel değerlerin nesilden nesile sağlıklı bir şekilde aktarılması ve bununla birlikte dinini bilen, dini sosyalleşme sürecini olumlu bir şekilde sürdüren bireylerin oluşması için aileye ve eğitim sürecine işlerlik kazandırılması gerekmekt SUMMARY OF THE THESIS” The topic of thesis is the period of adolesences, aged 15-18, getting religious. The students of four different high-schools have been researched on their personality, family, education, religiousness and habits. Most of the students have declared that they got their information on religion from their family. They stated that especially their fathers are the people who affect their decision. The students who have been searched agree that they and their families are religious. Of course the criteria may be different. The person who prays five times a day think he is religious and the one who goes to the mosque only on Fridays does too. However, to the question “does the rules of religion affect your life”, the youth mostly say “yes” or “sometimes”. When we interview the students face to face, we see that they have deficiency and do not avoid doing the activities which are forbidden by religion. We understand how the agents are important on the socialization of the youth and each category owns its importance. Most of students mention that the most logical and best religion is “Islam”. That means belief of the religion is stronger than praying. Generally these high-schools like each other. Because of the differences between the schools, such as place, people’s social background and finance, it’s quite normal they are different in terms of being religious, behavior and socialization. As a result, the effect of the family on socialization is still felt during the school years . Moreover, Whatever the living style we accept is, it’s understood that our educational institutes are not able to the their tasks properly. It’s necessary to make the family and institutes work so as to transfer the valves of socio-culture between the generations; and to teach the individuals their religion and make them follow the religious socialization.