Elmalılı Hamdi Yazır ve Seyyid Kutub'un Tefsirlerinde Nehiy Ayetlerinin Yorumu: Analitik Bir Çalışma


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2021

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Bilal IŞIK

Danışman: Abdulhamit Birışık

Özet:

Nehiy âyetleri dinî ve hukukî bakımdan önemli bir konuma sahiptir. Bu âyetlerden hukuki içeriğe sahip olanlar “ahkâmü’l-Kur’ân” tefsirlerinde daha geniş bir biçimde ele alınmıştır. İnanç ve ahlak konularındaki nehiy âyetlerinin yorumuna dair genellikle bu ilim dallarında farklı eserler kaleme alınmıştır. Genel nitelikli tefsir kitaplarında ise bu konular müfessirinin ilgi ve bilgisine göre farklı şekillerde işlenmiştir.

Yirminci yüzyıl müfessirlerinden Elmalılı Hamdi Yazır ve Seyyid Kutub’un tefsirlerinin nehiy âyetlerinin yorumu çerçevesinde tahlil edildiği bu tezde konu bir giriş ve üç bölüm halinde incelenmektedir. Çalışmanın başında nehiy konusu öncelikle lugavi ve ıstılahi yönden ele alınmış, ardından tespit edilen nehiy âyetleri belagî yönleri ve konu içerikleri bakımından incelenmiştir. Türk müfessir Elmalılı’nın nehiy âyetleri ile ilgili yorumlarında müellifin fıkhî geçmişine paralel olarak sarih nehiy âyetlerini geniş bir şekilde ele aldığı görülmüştür. Ancak mecazî nehiylerle ilgili fazla bir değerlendirmede bulunmayarak klasik tefsirlerden nakiller yapmıştır. Mısırlı müfessir Seyyid Kutub’un nehiy âyetlerini yorumunda hareket ve davet metodu ile ilgili görüşlerinin yanında düşünce merkezinde yer alan şirk, hâkimiyet ve câhiliye kavram ve konularına yüklediği kişisel anlamlar hâkimdir. İsrâiliyat konusunda aynı mesafeli karşı duruşu sergileyen iki müfessir, tefsirlerinde yer yer zayıf hadislere de yer vermişlerdir. Elmalılı’nın geniş fıkhî açıklamalarına karşılık Kutub’un, fıkhî açıklamalara yer vermekle birlikte içtimai ve insani yönlere daha fazla vurgu yaptığı görülmüştür. Kutub’un ahkam âyetleriyle ilgili bu yaklaşımı Kur’an nassının atmosferinden uzaklaşılmaması gerektiğine dair anlayışından kaynaklansa gerektir.