Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Sanatta Yeterlik
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Heykel Anasanat Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2014
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: LALE ALTUNEL
Danışman: Hümerşah Şeyma Üstüner Uzunöz
Özet:Bu tez araştırmasında ıstırap kavramını ele alan eserlerin barındırdığı hikaye ve motifler ile sınırlandırılmış olan konu ‘Istırabın İkonografisi’ olarak adlandırılmış ve heykel sanatına etkisi incelenmiştir. Batı sanat tarihi incelenirken kökleri önce Antik Yunan Sanatına, sonra Hıristiyanlık etkisindeki sanata dayandığından, bu tezde ıstırabın temsil edildiği hikaye ve motifler Yunan mitolojisi ve Hıristiyan ikonografisinden seçilmiştir. Bu araştırmada ıstırap kavramı ele alınarak, bu kavramın heykel sanatı özelinde temsillerinin izi sürüldüğünde temsil ettiği konular aynı kalsa da, temsil biçim ve yöntemlerinin zaman içinde değiştiğine tanık olunmaktadır. Sanatın dinin denetiminden kurtulduğu Aydınlanma Çağı’ndan itibaren bu hikaye ve motiflerin temsil ettiği konuların, sanatçının kendi anlatım diline uyarlanarak yaşadığı çağa özgü acıların yorumlanmasında kullanıldığı görülmektedir. Günümüze ulaşıldığında ise ‘Istırabın İkonografisini’ çağlar boyu beslemiş olan hikaye ve motifler, izleyici tarafından tanınmalarına bağlı olarak, batı heykel sanatı üretiminde sanatçının anlatım dilini bazen derinleştiren bazen de açıklığa kavuşturan bir kolektif dil olarak okunabilmektedir. SUMMARY In this research thesis, the topic which is named as “the iconography of agony” has been limited by the stories and the motives of the relevant artworks that examine the concept of the agony and its influence on the art of sculpture. Since the roots of the western history of art is primarily based on Ancient Greek Art that is followed by the art influenced by Christianity, in this thesis the stories and motives that symbolize the agony has been selected from Greek mythology and the Christian iconography. In this research while the concept of agony is being examined when this concept is tracked in means of the sculpture of art, we witness that even though the represented topics and the issues have remained the same, the style, the methods of this representation have changed in time. Since the age of enlightment, where the art was no longer in control of religion, it is seen that the topics which are symbolized by those stories and motives have been used to interpret the pains which are specific to that age, according to the artist’s own way of expression. And today we can see that those stories and motives, which have contributed to “the iconography of agony” throughout the history, depending on their popularity, can be read as a collective language in reproduction of western art of sculpture, where it either enriches or clarifies the expression of the artist.