Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi, Eğitim Bilimleri Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2017
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: MİNE SAYIN
Danışman: HALİL EKŞİ
Özet:Bu çalışmanın amacı, üniversite öğrencilerinin öz-anlayış ve kendini affetme düzeylerinin başa çıkma stratejilerini yormadaki rolünü test etmektir. Ayrıca, araştırmada, üniversite öğrencilerinin öz-anlayış, kendini affetme ve başa çıkma stratejileri puanları cinsiyet, eğitim görülen fakülte, akademik başarı, gelir düzeyi, anne-baba tutumu ve umut değişkenlerine göre incelenmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde yapılandırılmıştır. Marmara Üniversitesi’nin Eğitim, Fen-Edebiyat, İlahiyat, Teknoloji, Güzel Sanatlar ve Sağlık Bilimleri Fakültelerinde öğrenim gören 478 kadın, 203 erkek, toplam 681 üniversite öğrencisinden veri toplanmıştır. Veri toplama aracı olarak, Başa Çıkma Stratejileri-Kısa Formu, Dini Başa Çıkma Ölçeği, Öz-Anlayış Ölçeği ve Kendini Affetme Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler, SPSS 21.0 VE AMOS 20.0 programları kullanılarak analiz edilmiştir. Öz-anlayış, kendini affetme ve başa çıkma stratejileri puanlarının demografik değişkenlere göre farklılaşmasını incelemek amacıyla bağımsız gruplar t testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA); değişkenler arasındaki ilişkiyi tespit etmek için Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Son olarak, başa çıkma stratejilerinin öz-anlayış ve kendini affetme tarafından açıklanmasına ilişkin bulgular yapısal eşitlik modeli (YEM) ile elde edilmiştir. Araştırma sonucunda, üniversite öğrecilerinin öz-anlayış, kendini affetme ve başa çıkma stratejilerinin bazı demografik özelliklere göre farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Yapısal eşitlik modeli sonucuna göre, öz-anlayışın planlama, araçsal sosyal destek arama, duyguları dışavurma, davranışsal uzaklaşma, olumlu yeniden yorumlama ve dine yönelmeyi; kendini affetmenin ise davranışsal uzaklaşma, kabullenme ve negatif dini başa çıkmayı anlamlı bir şekilde açıkladığı tespit edilmiş; ve bu değişkenler arasındaki ilişkiler örüntüsünü ortaya koyan modelin uyum indeksi değerlerinin iyi uyum verdiği görülmüştür. ABSTRACT The aim of this study is to investigate the prediction role of university students’ self-compassion and self-forgiveness levels on coping strategies. In the study, the university students’ levels of self-compassion, self-forgiveness and coping strategies have been examined according to gender, faculty, academic achievement, income level, parental attitude and hope variables, as well. The research has been structured in the relational screening model. The data has been collected from a total of 681 university students, 478 female and 203 male, who are studying in the Faculty of Education, Science and Literature, Theology, Technology, Fine Arts and Faculty of Health Sciences at Marmara University. As data collection tools, Coping Strategies-Short Form, Religious Coping Scale, Self-Compassion Scale and Self-Forgiveness Scale has been used. The data of the study has been analyzed using SPSS 21.0 VE AMOS 20.0 programs. Independent groups t test and one-way ANOVA analysis have been used in order to examine differences the self-compassion, self-forgiveness and coping strategies scores of the university students according to demographic variables; and Pearson correlation analysis has been used to determine the relationship between variables. Finally, the findings related to the explanation of coping strategies by self-compassion and self-forgiveness have been obtained through the structural equation modeling (SEM). As a result of the study, it has been found that the university students' self-compassion, self-forgiveness and coping strategies differ according to some demographic characteristics. According to the results of the structural equation model, it has been found that the planning, using instrumental social support, venting of emotions, behavioral disengagement, positive reinterpretation and turning to religion coping strategies are significantly explained by self-compassion; and behavioral disengagement, acceptance and negative religious coping are significantly explained by self-forgiveness; and the model fit indices obtained fit well.