Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme (İngilizce) Anabilim Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2019
Tezin Dili: İngilizce
Öğrenci: ZEYNEP AKSOY
Danışman: Tülay Turgut
Özet:Yetenek yönetimi literatürü, yetenek yönetimi ile örgütsel bağlılık arasında pozitif bir ilişki olduğunu öne sürmektedir. Fakat literatürde örgüt temelli öz saygının bu ilişki üzerindeki rolünü araştıran bir çalışmaya rastlanılmamıştır. Bu sebeple, bu çalışma yetenek yönetimi, duygusal bağlılık ve normatif bağlılık arasındaki ilişkide örgüt temelli öz saygının rolünü açıklayarak yetenek yönetimi literatürüne katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Bu doğrultuda, bu çalışmada kesitsel araştırma dizaynı uygulanmıştır. Çalışmanın verileri İstanbul’da bulunan ve yetenek yönetimi uygulayan şirketlerde çalışan 179 kişiden online anket yoluyla toplanmıştır. Araştırmanın sonuçları örgüt temelli öz saygının yetenek yönetimi ve duygusal bağlılık arasındaki ilişkide kısmi aracı rolünü doğrularken, yetenek yönetimi ve normatif bağlılık arasındaki ilişkide örgüt temelli öz saygının aracılık rolü desteklenememiştir. Bunun yanı sıra, yetenek yönetiminin duygusal ve normatif bağlılığa doğrudan katkı sağladığı bulunmuştur. Benzer şekilde sonuçlar, yetenek yönetimin örgüt temelli öz saygı üzerinde pozitif bir etkisinin olduğunu ve örgüt temelli öz saygı ile duygusal ve normatif bağlılık arasında pozitif ve anlamlı ilişkilerin olduğunu göstermiştir. -------------------- Talent management literature suggests that there is a positive relationship between talent management and organizational commitment. However, previous studies have not considered the effect of organization-based self-esteem on this relationship to the best of our knowledge. In this regard, the current study aimed to contribute to talent management literature by explaining the mediating role of organization-based self-esteem in the relationship between talent management, affective commitment and normative commitment. Accordingly, a cross-sectional design was employed and quantitative data were collected via online questionnaire-based survey from 179 employees of organizations in İstanbul which imply talent management to test the hypotheses developed based on the relevant literature. Results have revealed that organization-based self-esteem played a partial mediating role in the relationship between talent management and affective commitment. However, organization-based self-esteem did not mediate the relationship between talent management and normative commitment. Besides, it was found that talent management contributed to both affective and normative commitment directly. Accordingly, results showed that talent management had positive effect on organization-based self-esteem and organization-based self-esteem was positively related to both affective and normative commitment.