Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Temel Tıp Bilimleri Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2016
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: AYŞE MELEK TANRİVERDİ
Eş Danışman: HÜLYA CABADAK, MEHMET ZAFER GÖREN
Özet:1. Travma sonrası stres bozukluğu sıçan modelinde glukokortikoidlerin rolü Amaç: Travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) yaşanılan bir travmayı çağrıştıran hatırlatıcının kişide travmayı yeniden oluşturması ile seyreden bir anksiyete bozukluğudur. Bu çalışmada, steroidlerin rolünü göstermek üzere TSSB sıçan modelinde travma öncesi prednizolon ve steroid sentez inhibitörü metirapon kullanılarak, anksiyete indeksi, donakalma süresi ve rostral pons bölgesinde noradrenalin (NA) düzeyi üzerindeki etkileri incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: 200-250 gram ağırlığındaki Sprague- Dawley suşu dişi sıçanlar fizyolojik tuzlu su (FTS; 0,1 ml/100g), prednizolon (20 mg/kg) veya metirapon (100 mg/kg) dozlarında farklı gruplara ayrılmıştır. Enjeksiyonları takiben, kontrol grupları ve travmatize gruplar iki oturumdan oluşan gerekli temiz ya da kirli kedi kumuna maruz bırakılmışlardır. Yükseltilmiş artı labirent (EPM) testinde anksiyete indeksi ve donakalma süreleri ve başka bir aşamada ise rostral ponstaki NA düzeyleri belirlenmiştir. Bulgular ve Sonuçlar: Davranış deneylerinde iki yönlü varyans analizi hem travmanın, hem de ilaç uygulamalarının varyansa neden olduğunu ve ikisi arasında etkileşme olduğunu göstermiştir. Bonferroni post-testi ile davranış parametreleri incelendiğinde, FTS’nin varyansa neden olduğu görülmüştür. Rostral ponsta metiraponun NA düzeyine etkisi travma grubunda kontrol gruplarına göre anlamlı derecede farklı bulunmuştur. Travmadan hemen önce uygulanan prednizolonun, TSSB gelişimini engellediğini ve metirapon uygulamasının anksiyeteyi bir miktar artırsa da, TSSB’nin gelişmesinde farmakolojik glukokortikoid uygulamasının, endojen steroidlerden daha önemli olduğunu göstermiştir. ANAHTAR KELİMELER: Anksiyete indeksi; Yükseltilmiş artı labirent; Locus Coeruleus; Noradrenalin; Rostral pons. The role of glucocorticoids in rat model of post-traumatic stress disorder SUMMARY The role of glucocorticoids in rat model of post-traumatic stress disorder The aim: Post-traumatic stress disorder (PTSD) is an anxiety disorder where the subjects re-experience the trauma with a reminder steroid have important roles during stress has been shown in previous studies. In this study, the roles of steroids on anxiety index were studied using a steroid prednisolone and steroid synthesis inhibitor metyrapone. Methods: Female Sprague-Dawley weighing 200-250 g were adopted to reverse light-dark cycle for one week and received physiological saline (PS; 0,1 ml /100g), prednisolone (20 mg /kg) or metyrapone (100 mg /kg). Following injections, the rats were subjected to dirty cat litter in plexiglass cage for 10 minutes. One week following trauma, the rats were subjected to clean cat litter that served as trauma reminder, the behavioral parameters were calculated in elevated plus maze test. NA level was detected in rostral pons area. Results and Conclusion: In the non-traumatized control group the anxiety index was calculated as 0,63;traumatized controls anxiety index was calculated as 0,86. Two-way analysis of variance indicated a variance and an interaction was found between trauma and treatments. Bonferroni post-test showed the PS treatment caused the variance. Noradrenaline content of the rostral pons of the traumatized groups treated with metyrapone was significantly different than the content of control groups.We have observed that prednisolone administered immediately before the trauma can prevent the development of PTSD. Collectively a non-significant increase in the anxiety has been observed with metyrapone treatment, pharmacological use of glucocorticoids seems to be more important than the endogenous steroids in the development of PTSD. Keywords: Anxiety index; Elevated Plus Maze; Locus coeruleus; Noradrenaline; Rostral pons.