Farklı yüzey işlemlerinin rezin simanların seramik materyaline olan bağlantı dayanımı üzerine etkisinin incelenmesi


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Diş Hastalıkları ve Tedavisi Anabilim Dalı, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: NURAN NOYAN ÖZYÖNEY

Danışman: Dilek Tağtekin

Özet:

Farklı Yüzey İşlemlerinin Rezin Simanların Seramik Materyaline Olan Bağlantı Dayanımı Üzerine Etkisinin İncelenmesi Bu çalışmanın amacı, dört farklı yüzey işleminin rezin simanların IPS e.max ve IPS e.max CAD seramik materyaline olan bağlantı dayanımı üzerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmada toplamda 240 adet olmak üzere, 2 farklı seramik numunesi (IPS e.max ve IPS e.max CAD) kullanıldı. Tüm seramik numuneleri yüzey işlemlerine göre (yüzey işlemi uygulanmayan, HF uygulanan, lazer uygulanan ve cojet uygulanan) 4 alt gruba ayrıldı. Yüzey pürüzlendirme işlemlerine göre 4 gruba ayrılan IPS e.max ve IPS e.max CAD seramik numuneleri, simantasyon için kullanılacak farklı rezin simanlara (Maxcem Elite, Biscem ve Bifix SE) göre 3 alt gruba ayrıldı. Tüm numunelere simantasyon işlemi öncesi Prosil silan (FGM, Joinville, SC, Brazil) uygulanarak, 60 saniye süre ile oda ısısında kurumaya bırakıldı. Seramik numunelerin rezin simanlar ile simantasyonu her bir rezin simanın kendine özgü üretici firma talimatlarına uyularak gerçekleştirildi. Simantasyon işlemini takiben, tüm örneklere 5±2 C°- 55±2 C° arasında, 30 saniyelik daldırma süresi ve kaplar arasında transfer zamanı 3 saniye olacak şekilde 10000 defa ısısal çevrim işlemi uygulandı. Kopma gerçekleşene kadar 0.5 mm/dk hızında Zwick Z010 (Zwick GmbH, Ulm, Germany) universal test cihazı kullanılarak, makaslama bağlanma kuvveti değerleri ölçüldü. Makaslama testi sonrası adeziv, koheziv ve miks kopma gösteren yüzeylerin analizi için Stereomikroskop kullanıldı. Makaslama bağlanma kuvveti değerleri arasındaki istatistiksel farklılıkların değerlendirilmesi için, Oneway Anova testi, Tukey HDS testi ve Student t test kullanıldı. Yüzey işlemlerine göre, en yüksek bağlanma kuvveti değerleri HF asit ile pürüzlendirilen gruplardan, en düşük bağlanma kuvveti değerleri yüzey işlemi uygulanmayan gruplardan elde edildi. Tüm gruplar arasında en yüksek makaslama bağlanma kuvveti değerleri HF asit ile pürüzlendirilip Maxcem Elite rezin siman ile yapıştırılan gruplardan elde edildi. Makaslama testi sonrasında elde edilen kopma yüzeylerinin stereomikroskop altında incelenmesi sonucu en fazla Tip I kopma (adeziv kopma), en az Tip II kopma (koheziv kopma) görüldü. Anahtar sözcükler: kopma tipi, makaslama, rezin siman, seramik, yüzey işlemi SUMMARY Evaluation of the Effect of Different Surface Treatments on Bond Strength of the Resin Cements to the Ceramic Material The aim of this study was to determine the effect of four different surface treatments on bond strength of resin cements to IPS e.max and IPS e.max CAD ceramic materials. Two different ceramics (IPS e.max and IPS e.max CAD) were used for each test group yielding a total number of 240 specimens. According to surface treatments (no treatment, HF acid treatment, laser treatment, Cojet treatment); all ceramic specimens were divided into 4 groups. IPS e.max and IPS e.max CAD ceramics which were divided into 4 groups according to surface treatments, were divided into 3 subgroups according to different resin cements (Maxcem Elite, Biscem ve Bifix SE) used for cementation. Before cementation procedure, Prosil silane (FGM, Joinville, SC, Brazil) was applied to all specimens and dried for 60 sec. at room temperature. Cementation with resin cements performed following its own manufacturer’s instructions. Following the cementation procedure, all specimens subjected to 10000 cycles of thermocycling at 5±2 C°- 55±2 C° (dwelling time: 30 sec, transfer time: 3 sec). Bond strength was measured by means of a shear test, using Zwick Z010 (Zwick GmbH, Ulm, Germany) universal testing machine with 0.5 mm/min. speed until failure. A stereo microscope was used to analyse the surfaces for adhesive, cohesive and mixed failure percentages. To determine the statistical significance of the differences between the mean shear bond strength values, Oneway Anova, Tukey HDS and Student t test were used. According to surface treatments, while the highest bond strength was obtained from the groups treated with HF acid, the lowest bond strength was obtained from the groups without surface treatment. Between all groups, the highest bond strength was obtained with the groups treated with HF acid and luted with Maxcem Elite self adhesive resin cement. After shear bond strength test, under the Stereomicroscope the most prevalent type of failure was seen as Type I (adhesive failure) and the least prevalent type of failure was seen as Type II (cohesive failure). Keywords: failure mode, shear, resin cement, ceramic, surface treatment