Miyelodisplazili çocuklarda üst üriner sistem hasarını ve ürodinamik bulguları öngörmede idrar NGF, TGF BETA-, TIMP-2, mesane duvar kalınlığının değeri


Tezin Türü: Tıpta Uzmanlık

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2011

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: Çağrı Akın Şekerci

Danışman: TUFAN TARCAN

Özet:

İÇİNDEKİLER Sayfalar ıv İNGİLİZCE (ABSTRACT) vıı 1. GİRİŞ ve AMAÇ 1 2. GENEL BİLGİLER 3 2.1. Tanım 3 2.2. Ürolojik Değerlendirme ve Tedavi 3 2.3. Ürodinamik Çalışmalar 7 2.4. DMSA Böbrek Sintigrafisi 9 2.5. Nerve Growth Factor (NGF) 10 2.6. Matrix Metalloproteinaz Doku İnhibitörü-2 (TIMP-2) 11 2.7. Transforming Growth Factor Beta 1 (TGF Beta 1) 12 3. GEREÇ ve YÖNTEM 14 4. BULGULAR 16 5. TARTIŞMA 26 6. SONUÇLAR 30 7. EKLER 31 Ek.1. Etik Kurul Onayı 31 Ek.2. Hasta Bilgilendirme Formu 32 Ek.3. Hasta Onay Formu 34 8. KAYNAKÇA 35 Amaç Miyelodisplazili çocuklarda üst üriner sistem hasarını belirlemede USG çoğu zaman yetersiz kalmaktadır. Üst üriner sistem hasarını belirlemede DMSA sintigrafisi, mesane işlev bozukluğunu değerlendirmede ise ürodinamik çalışma altın standarttır. Bu çalışmanın amacı miyelodisplazili çocuklarda üst üriner sistem hasarını ve ürodinamik bulguları öngörmede mesane duvar kalınlığı ile birlikte idrar NGF, TGF Beta-1, TIMP-2 düzeylerinin değerinin saptanmasıdır. Literatürde anlamlı sonuçlar bulunmakla beraber bu belirteçlerle miyelodisplazili çocuk grubunda yapılan bir çalışma bulunmamaktadır. Gereç ve Yöntem Kliniğimizde 1996 – 2011 yılları arasında izlemli 780 miyelodisplazili olgunun dosyası retrospektif olarak incelendi. Takipleri tam olan 80 miyelodisplazili çocuk çalışmaya alındı. Bütün çocuklar fizik inceleme, idrar analizi, idrar kültürü, kreatinin, üriner sistem USG’ si, İSUG, ürodinamik testler ve DMSA böbrek sintigrafisi ile değerlendirildi. Üst üriner sistem USG’ si doğal olan ve DMSA sintigrafisinde skarı saptanmayan çocuklar çalışmamızda kontrol grubu olarak kabul edildi. İdrar örneği idrar kültürü steril olduğu dönemde alındı. İdrar örnekleri RayBioR Human TIP-2 Elisa Kit, RayBioR Human TGF-B1 Elisa Kit, RayBioR Human Beta-NGF Elisa Kit kulanılarak ELİSA yöntemiyle analiz edildi. Literatürde standardize edilmiş şekilde mesane duvar kalınlıkları USG ile ölçüldü. Bulgular Çalışmaya 2-17 yaş arasında yaş ortalaması 7,2±3,6 arasında olan 36 (% 45) erkek, 44 (%55) kız olmak üzere 80 çocuk çalışmaya alındı. 54 olgunun tanısı miyelomeningosel, 8’inin gerilmiş kord, 5’inin meningoseldi. Diğer tanılar ise diastometamiyeli, lipomiyelomeningosel, dermal sinüs , hidromiyeli, siringomyeli, split kord malformasyonu şeklindeydi . Lezyondüzeyi 57 çocukta lomber, 14 çocukta sakral, 2 çocukta lumbosakral, 2 çocukta torakal, 4 çocukta torakolomberdi. Skar olmayan grupta mesane duvar kalınlığı; üriner TGF Beta 1, NGF, TIMP-2 düzeyleri skar olan gruptan anlamlı olarak (p < 0,05) daha düşüktü (Tablo-1). DLPP değeri 40 cmH2O altı grubun mesane duvar kalınlığı; üriner TGF Beta 1, NGF, TIMP-2 düzeyleri DKAB değeri 40 cmH2O ve üstü gruptan anlamlı (p < 0,05) olarak daha düşüktü (Tablo-2). Sonuç Renal skarı olan, DKAB değeri 40 cm H2O basıncın üzerinde olan riskli çocuklarda anlamlı olarak idrar TGF-Beta 1, NGF ve TIMP-2 değerleri yüksek olduğu, mesane duvar kalınlığının ise arttığı saptandı. Bu bulgular miyelodisplazi gibi ömür boyu izlem gerektiren hastalarda, bu belirteçlerle yapılacak idrar analizleri ile üst üriner sistem hasarının ve riskli ürodinamik bulguların öngörülmesinin mümkün olduğunu göstermektedir. Bu belirteçlerin analizi rutin yapılan ürodinami ve DMSA sintigrafisi gibi invaziv tekniklerden kaçınılması açısından ümit vericidir. Anahtar Kelimeler : Miyelodisplazi, TGF-Beta 1, NGF, TIMP-2, renal skar, DKAB, nörojenik mesane ABSTRACT Aim Urinary ultrasonography(USG) is frequently inadequate to determine upper urinary tract damage in children with myelodysplasia. DMSA scintigraphy for evaluation of upper urinary tract damage and urodynamic study to evaluate bladder dysfunction are gold standard diagnostic tools. The aim of this study is to establish the value of bladder wall thickness together with urine NGF, TGT β1 and TIMP- 2 to predict urodynamic findings and upper urinary tract damage in children with myelodysplasia. Although there are some significant results in the literature there is no study in children with myelodysplasia for these markers. Materials and Methods The charts of 780 children followed up for myelodysplasia in our clinic between 1996- 2011 are retrospectively reviewed. 80 children with complete follow up are included in this study. All children were evaluated with physical examination, urine analysis and culture, blood creatinine, urinary USG, voiding cystourethrography(VCUG), urodynamics and DMSA scintigraphy. Those children with a normal upper urinary tract USG and no finding of scarring on DMSA scintigraphy were assigned to control group. Urine samples were taken after a sterile urine culture. Urine samples were analysed with ELISA method with RayBioR Human TIP-2 Elisa Kit, RayBioR Human TGF-B1 Elisa Kit and RayBioR Human Beta-NGF Elisa Kit. Bladder wall thickness is measured according to standardized procedures in the literature. Findings A total of 80 children aged between 2- 17 years (mean 7,2±3,6) of whom 36(%45) were males and 44(%55) were females are included in this study. Meningomyelocele was the diagnosis in 54, tethered cord in 8 and meningocele in 5 of the children. Other primary diagnoses were diastometamyelia, lipomyelomeningocele, dermal sinus, hydromyelia, syringomyelia and split cord malformation. The level of the lesion was lumber in 57, sacral in 14, lumbosacral in 2, thoracal in 4 and thorocolumber in 4 of the children. Bladder wall thickness, urine levels of TGF- β1, NGF, TIMP- 2 were significantly lower in the children with no renal scar(p<0,05) compared to those with renal scar. The group of patients who had a DLPP< 40 cmH20 had significantly lower levels of urine TGF- β1, NGF, TIMP- 2 and thinner bladder wall compared to those DLPP> 40 cmH20(p<0,05). Conclusion The high risk children with renal scar and DLPP> 40 cmH20 have significantly high levels of urine TGF- β1, NGF, TIMP- 2 and increased bladder wall thickness. These findings indicate that predicting the upper urinary tract damage and urodynamic findings with these urine markers is feasible in the patients with myelodysplasia who needs life long follow up. It is promising that these can avoid invasive procedures like urodynamics and DMSA scintigraphy. Key words : Myelodysplasia, TGF- β1, NGF, TIMP- 2, renal scar, DLPP, neurogenic bladder