Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2012
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Halil Kaya
Danışman: HASAN CİRİT
Özet:Çalışmamız bir giriş, üç bölüm ve bir sonuçtan oluşmaktadır. Giriş kısmında konu, metot ve kaynaklar ele alınmıştır. Birinci bölümde ise Ebü’l-Leys es-Semerkandî’nin hayatı, hocaları, talebeleri ve eserleri araştırılmıştır. İkinci bölümde de Bustânü’l-ârifîn’in muhtevası ile mahtut ve matbu nüshaları ele alınmıştır. Üçüncü bölümde ise Bustânü’l-ârifîn’de yer alan mevkûf hadislerin tahric (kaynaklarının tespiti) ve değerlendirmeleri yapılmıştır. Sonuç kısmında ise bu eserde geçen mevkûf rivayetlerle ilgili sayısal veriler verilmiştir. Kaynaklarda, Ebü’l-Leys es-Semerkandî’ye izafe edilen eserlerin çok olmasına rağmen; kendisi, hocaları ve talebeleri hakkında fazla bilgi yer almamaktadır. Ebü’l-Leys es-Semerkandî, konuları işlerken nakli delilleri getirdikten sonra kendi görüşünü de genellikle belirtmiştir. Ayrıca eserlerini halkın anlayacağı basit ve sade dil ile telif etmiştir. Bustânü’l-ârifîn’de yer alan 327 mevkûf rivayetten 311 tanesi kaynaklarda tespit edilmiştir. 26 tanesi ise başvurulan kaynaklarda bulunamamıştır. Tespit edilen rivayetlerden sadece 44 rivayet Kütüb-i sitte’de tespit edilmiştir. Bu rivayetlerden 11 tanesi muttefak aleyh’tir. Bu eserde yer alan mevkûf hadislerden dördü kadın olmak üzere toplam 43 sahabiye 291 rivayet nispet edilmiştir. Bu rivayetlerin çoğu ise yedi sahabiye izafe edilmiştir. Geriye kalan rivayetler ise sahabi ismi belirtilmeden, rivayet edilmiştir. Tespit edilen rivayetlerden 63 tanesi sahîh; 14’si hasen; 21 tanesi zayıf; 6’sı çok zayıf; 1 tanesi münker ve 3 tanesi de mevzû olduğu kaynaklarda belirtilmiştir. SUMMARY Our work consists of one introduction, three parts and one conclusion. In introduction part subject, method and source are dealt. In first part the life of Ebü’l-Leys es-Semerkandî, his teachers, students and works are examined. In second part muhteva of Büstânü’l-ârifîn and his written and published copies are handled. In third part the hadith that are presented in Büstânü’l-ârifîn are tahriced and judged. In conclusion part numeral data about mawquf rumors are given. In sources although there are plenty of works that are attributed to Ebü’l-Leys es-Semerkandî, there is not much information about him, his teacters or his students. When Ebü’l-Leys es-Semerkandî is working on topics, he specifies his opinions after voicing transplant evidence. Also he wrote his works with easy and simple language that folk would understand. 311 of 327 mawquf rumors presanted in Büstânü’l-ârifîn are identified in sources. But 26 of them could not be found in referenced sources. Only 44 identified rumors were identified in Kütüb-i sitte. 11 of these rumors are muttefaq aleyh. 291 rumors from the mawquf hadith presented in this work 4 of which to women, in total they are said out of spite to 43 companions. Many of these rumors are attributed to seven companions. The rest of the rumors are narrated without identifing a name of a companion. That 63 of identified rumors are authentic, 14 of them are hasen, 21 of them weak, 6 of them weaker, one of them is munkar and three of them are mevzû is said in sources.