Akademik Veri Yönetim Sistemi
Tezin Türü: Doktora
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Protetik Diş Tedavisi Anabilim Dalı, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2012
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: Sinan Kocamanoğlu
Danışman: Coşkun Yıldız
Özet:OKLUZAL SPLİNT TEDAVİSİ UYGULANAN FARKLI TİPTEKİ DİSK DEPLASMANI HASTALARINDA OLUŞAN DEĞİŞİKLİKLERİN ELEKTROMİYOGRAFİK YÖNTEMLE ve T-SCAN ile İNCELENMESİ Günümüzde tüm dünyada yaygın olarak kullanılan, temporomandibular eklem ve çiğneme kaslarından kaynaklanan problemlerin yanı sıra çiğneme sisteminin fonksiyonu ile ilgili bozuklukların tümüne ‘temporomandibular rahatsızlıklar’ terimi kullanılmaktadır. Çalışmamızda, iki farklı disk deplasmanı rahatsızlığından en az birine sahip bireyler üzerine uygulanan stabilizasyon splintinin etkinliği araştırılmıştır. Çalışmamıza katılmayı kabul eden klinik muayene sonucunda redüksiyonlu ya da redüksiyonsuz disk deplasmanı ön teşhisi konulmuş bireylerin MRG’ nin de incelenmesi sonucunda hastalara kesin teşhisleri koyulmuştur. Hastaların splint tedavileri öncesinde 1.ay, 3.ay, 6.ay da elektromiyografik kayıtları ve ara kontrolleri de dahil olmak üzere tüm kontrollerinde bilgisayarlı oklüzal analiz yöntemi ile kayıtları alınmış ve gerekli düzeltmeleri yapılmıştır. Kayıtlar; hasta memnuniyeti, ağrı şikayetindeki değişiklik, kas aktivitesindeki değişiklik ve alt çenenin temaslarındaki değişiklikler değerlendirilerek istatiksel analize sokulmuştur. R.lu DD grubunda hastaların %68.43’ ünde ağrı şikayeti mevcutken 3.ay sonunda bu oran %15.78’ e, 6.ayda ise %5.27’e kadar düşmüştür. R.suz DD grubunda ise bu oran %95.24 ten 6. ayda %28.57’e kadar düşmüştür. R.lu DD hastalarının %47.36 sında sesin ortadan kalktığı tespit edilmiştir. Stabilizasyon splinti, R.lu ve R.suz DD hastalarının her ikisinde de bilgisayarlı oklüzal analiz değerlendirmelerine göre mandibulanın yer değiştirmesine sebep olmaktadır. Bu değişiklik tedavinin 3. ayına kadar gerçekleşmektedir. Diş sıkma dışındaki EMG ölçümlerinde temporal kasın ön karnı massater kasına göre daha aktif rol oynarken, diş sıkma esnasında massater kasın aktivitesi baskın bir şekilde ön plana çıkmaktadır. Sonuç olarak bu çalışmada hastaların stabilizasyon splintini kullanması ile tedavi sonrasında hastaların ağrı şikayetlerinde azalma ve başlangıçtaki kas aktivitesinde zamana bağlı olarak azalma kaydedilmiştir. Anahtar Sözcükler: Bilgisayarlı oklüzal analiz, elektromiyografi, stabilizasyon splinti, temporomandibular rahatsızlıklar. Effect of occlusal splint therapy on EMG and T-Scan evaluation of patients with different types of disc displacements Nowadays the term that widely used all over the world ‘temporomandibular disorders’ that contains as well as problems arising from the temporomandibular joint and masticatory muscles, and contains disorders related of masticatory system function, was used for the first time by Bell. In our study, effectiveness of stabilization splint that applied individuals which have at least one of two different disc displacement disorders was investigated. Individuals, who agreed to participate our study and who prediagnosed disc displacement with reduction or without reduction as a result of clinical examination, definitive diagnostics are obtained after the examination of MRG. Records; patient satisfaction, changes in pain complaint, changes in muscle activity and changes at lower jaw contacts were evaluated and have been put into statistical analysis. As a result of this study, disc displacement group with reduction, %68.43 of the patients have pain, this ratio decreased to %15.78 after 3 months and to %5.27 after 6 months. Disc displacement group without reduction, %95.24 of the patients have pain decreased to %15.78 after 6 months. In %47.36 of the patients which have disc displacement with reduction, sound of joint disappeared. At both of disc displacement with reduction and without reduction patient groups, stabilization splint causes relocation of the mandibula according to computerize occlusal analysis. This modification occurs till third month of the therapy. EMG measurements during except clenching activity, anterior portion of temporal muscle have a more active role than masseter muscle. At the other hand; during clenching, activity of masseter muscle take over dominantly. As a result of this study, in patients who used stabilization splint have decreased pain complaints and decreased muscle activity depending the using time of splint. Keywords : Computarized occlusal analysis, electromyograpy, stabilization splint, temporomandibular disorder.