Dental zirkonyanın düşük ısı bozunmasının silika kaplama ve tekrarlanan fırınlama yöntemleriyle engellenmesi; yöntemlerin dayanıklılık ve renge etkileri


Tezin Türü: Doktora

Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Diş Hekimliği Klinik Bilimleri Bölümü, Türkiye

Tezin Onay Tarihi: 2017

Tezin Dili: Türkçe

Öğrenci: TUTKU BURCU ÇAKIR

Danışman: Rifat Gözneli

Özet:

Amaç: Bu çalışmanın amacı zirkonyanın fiziksel buhar biriktirme (PVD) yöntemi ile silika kaplanması ve tekrarlanan fırınlamalar uygulanması ile düşük ısı bozulmasının engellenmesi ve yüzey uygulamaların zirkonyanın dayanıklılığına ve rengine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve yöntem: Disk şeklinde hazırlanmış 100 adet örnek 10 deney grubuna ayrılmıştır: K: kontrol; Y: yaşlandırma; A: aşındırma-yaşlandırma; SA: sulu aşındırma-yaşlandırma; S: silika kaplamayaşlandırma; AS: aşındırma-silika kaplama-yaşlandırma; 3F: 3 kez fırınlamayaşlandırma; A3F: aşındırma-3 kez fırınlama-yaşlandırma; 5F:5 kez fırınlamayaşlandırma; A5F: aşındırma-5 kez fırınlama-yaşlandırma. Yaşlandırma işlemi buhar otoklavında gerçekleştirilmiştir. Tüm gruplarda yüzey ve yaşlanma işlemlerini takiben meydana gelen monoklinik faz içeriğini tespit etmek için X-ray difraksiyon analizi yapılmıştır. Spektrofotometre cihazı kullanılarak deney gruplarının renk ölçümleri gerçekleştirilmiştir. Örneklerin bükme dayanımları biaksiyal bükme testi kullanılarak ölçülmüştür. İstatistiksel analiz, bükme dayanım değerleri için One-way ANOVA ve LSD testi, renk verileri için ise Kruskal Wallis ve Dunn’s Çoklu Karşılaştırma testleri kullanılarak yapılmıştır (p<0.05). Bulgular: Silika kaplama işlemi, aşındırılmış örneklerde faz transformasyonunu azaltmıştır. Yaşlandırma sonrası en düşük monoklinik faz A3F ve A5F gruplarında görülmüştür. Aşındırma işlemi örneklerin bükülme dayanımını anlamlı olarak artırmıştır. En yüksek ΔE değerleri, yaşlandırma öncesi K-S, yaşlandırma sonrası K-5F ve aşındırmayaşlandırma sonrası K-3F grupları arasında görülmüştür. Sonuç: Silika kaplama ve fırınlama uygulamaları sadece aşındırılmış örneklerdeki monoklinik fazı azaltmıştır. Aşındırma işlemi zirkonyanın düşük ısılarda bozunmasına olan yatkınlığını azaltıp, bükme dayanımını artırmıştır. Tekrarlayan fırınlama ve silika kaplama işlemleri örnekler üzerinde gözle görülür renk değişikliğine neden olmuştur (ΔE>2). ABSTRACT Purpose: The aim of this study was to examine the application of physical vapor deposition silica coating and multiple firing as an approach to retard low temperature degradation (LTD) and the color and flexural strength of the zirconia specimens after surface treatments. Materials and methods: 100 disc-shaped specimens were divided into 10 groups: K: control; Y: aging; A: grinding without water coolingaging; SA: grinding with water cooling-aging; S: silica coating-aging; AS: grindingsilica coating-aging; 3F: 3 times firing-aging; A3F: grinding-3 times firing-aging; 5F:5 times firing-aging; A5F: grinding-5 times firing-aging. Aging was simulated by steam autoclave. X-ray diffraction analysis was used to estimate the amount of monoclinic phases of the groups. Color measurements of tested groups were performed with a spectrophotometer. Biaxial flexure test was used to calculate the flexural strength. Statistical analysis was conducted with One-way ANOVA and LSD test for stregth values and Kruskal Wallis and Dunn’s Multiple tests for color datas (p<0.05). Results: Silica coating decreased phase transformation on ground samples. A3F and A5F groups exhibited the lowest monoclinic content. Grinding significantly increased the biaxial flexural strength values. Before aging, between groups K and S; after aging between groups K and 5F and after grinding-aging between groups K and 3F, highest color changes were seen. Conclusion: Both silica coating and repeated firing decreased the monoclinic content only in ground specimens. Grinding decreased the susceptibility of zirconia to LTD and increased the flexural strength. Silica coating and multiple firing made the visualy imperviable color changes (ΔE>2).