Tezin Türü: Yüksek Lisans
Tezin Yürütüldüğü Kurum: Marmara Üniversitesi, Atatürk Eğitim Fakültesi, Temel Eğitim Bölümü, Türkiye
Tezin Onay Tarihi: 2005
Tezin Dili: Türkçe
Öğrenci: AYGÜL HATİPOĞLU
Danışman: MEHMET İNAN
Özet:In this research the aim is to find out the effects of extensive and detailed balance exercise programmes which will be applied to healthy and hearing impaired children over their development of static and dynamic balance abilities. For our research 40 healthy and 40 congenitionally hearing impaired students were chosen randomly from primary state schools for healthy and special schools for hearing impaired children in İstanbul. All subjects are 9 years old girls and boys. Control and test groups were formed from hearing impaired and normal students separately. Test groups were passed through the movement development program including balance training activities. Balance training programmes had been applied for 40 minutes per day and 2 days per week for 4 weeks. Before and after this training program, pre-test and final test results were recorded. Static balance records obtained from Flamingo Balance Test; and Stabilometer is used to find dynamic balance levels of the subjects. All the data received from these two tests was processed and recorded via computer. According to the findings of our research, hearing impaired subjects had lower dynamic and static balance ability in comparison to their healthy peers before training program (p<0,01). Significant developments were recorded in balance abilities of both hearing impaired and healthy children after the balance exercise programmes (p<0,01). Although, the data we receieved from the pre-test and final-test applied to the test groups of the hearing impaired and healthy children was similar to each other, the hearing impaired children showed more improvement in dynamic and static balance ability. As it is stated in our research, static and dynamic balance ability of hearing impaired children was low in comparison to healthy peers before the training programme. However, our statistical results show that if they are supported with appropriate physical exercise programmes and balance excersises, the hearing impaired children will have the same balance abilities as their healthy peers. NORMAL VE İŞİTME ENGELLİ ÇOCUKLARDA DENGE ALIŞTIRMALARININ DENGE BECERİLERİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ AYGÜL HATİPOĞLU Bu araştırmada; normal ve işitme engelli çocuklarda uygulanacak kapsamlı ve detaylı denge alıştırmaları programının, statik ve dinamik denge becerilerinin gelişimi üzerine etkisini belirlemek amaçlanmıştır. İstanbul ilinde bulunan resmi ilköğretim okulları ve işitme engelliler ilköğretim okullarında eğitimlerine devam eden, 9 yaşında doğuştan işitme engelli kız ve erkeklerden oluşan 40 işitme engelli çocuk ile 9 yaşında 40 normal çocuk rastgele örneklem yöntemi ile çalışmaya dahil edildi. İşitme engelli ve normal çocuklar arasında deney ve kontrol grupları oluşturuldu. Deney gruplarına 4 hafta süresince, haftada 2 gün ve 40'ar dk. denge alıştırmaları uygulandı. Denge alıştırmaları öncesi ve sonrasında deney ve kontrol gruplarının ön ve son test değerleri alındı. Statik denge ölçümü Flamingo Denge Testi ile yapılırken, dinamik dengenin ölçülmesi için Stabilometre kullanıldı. Elde edilen veriler bilgisayar ortamında değerlendirildi. Araştırmadan elde edilen sonuçlara göre; işitme engelli ve normal çocukların statik ve dinamik denge ön testleri karşılaştırıldığında, işitme engelli çocukların normal çocuklara göre statik ve dinamik denge becerilerinin çok daha düşük seviyede olduğu saptanmıştır (p<0,01). Normal ve işitme engelli çocukların deney grupları ile uyguladığımız denge alıştırmalarının öncesinde ve sonrasında denge testlerinden elde ettiğimiz verilere göre her iki grupta statik ve dinamik denge becerilerinde anlamlı bir gelişme saptanırken (p<0,01), işitme engelli çocuklarda gelişimin daha fazla olduğu belirlenmiştir. Bu araştırmanın sonucunda; uyguladığımız denge testleriyle, işitme engelli çocukların statik ve dinamik denge becerilerinin, yaşıtları olan normal çocuklardan geride olduğu görüldü. Normal ve işitme engelli çocukların deney grupları ile uyguladığımız denge alıştırmalarından sonra denge becerilerinde büyük oranda gelişimin saptanması ve bu gelişimin oranının işitme engelli çocuklarda daha yüksek bulunması; işitme engelli çocukların uygun denge eğitimi programları ile desteklendiğinde, yaşıtları olan normal çocuklarla aralarında denge beceri farklılığının azalacağı sonucunu vermektedir.