Covid-19 Pandemi dönemi, sadece sıradan insan ilişkilerini değil, eğitim kurumlarındaki tüm ilişkileri birbirinden uzak tutmuştur. Bu bağlamda uzaktan eğitime geçen kurumlarda insan merkezli eğitimin arasına zaman, mekan, dijital uygulamalar girmiştir. Bu nedenle MÜGSF Grafik Sanatlar Bölümü ve uzaktan eğitimin sonuçları bu metnin öznesi durumundadır. 2019/20, 2020/21 dönemleri ile başlayan süreçte tüm kurumlarda uzaktan eğitime geçiş için üç aşama izlenmiştir. Birinci aşamada eğitime ara verilmiş tamamen temassız bir süreç izlenmiştir. İkinci aşamada uzaktan eğitime geçilmiş ardından sırayla karma metoda (%70/30 veya 60/40 oranında) ve 21/ 2022 Eğitim yılında ise yüzyüze eğitime başlanmıştır. Güzel Sanatlar Fakültelerindeki tasarım ve sanat eğitimlerinde uzmanı olmadığımız ve anlık geri bildirimlerini alamadığımız, sonuçlarını tahmin edemeyeceğimiz bir süreç yaşanmıştır. Tasarım eğitimi için bu süreç eğitimci ve eğitim alan açısından değerlendirilmesi gereken bir dönemdir. 1957 yılından beri uygulamalı (tatbiki) eğitim veren kurumun deneyimleri ve çıkarımlarını yani belleğini atölye üretimlerini oluşturmaktadır. (Giriş sınavları dahi 'özel yetenek sınavı' adında uygulamalı bir sınavdır). Kurum için deneyim ve kazanımlar bu anlamda önemlidir. Bu deneyim ve üretimler ayrıca kuruma olan aidiyetin oluşmasını sağlamaktadır. Kurumsal aidiyetlerin pandemi döneminde gördüğü hasar önümüzdeki dönemlerde, bilgi olarak önümüze çıkacaktır. Bu araştırma bu bağlamda keşfedici sonuçlara ulaşmayı da önemsemektedir. Kurumların sağladığı olanakların yanı sıra kamuya açık dijital ortamlar eğitimin yapılmasına ön ayak olmuştur. Denenen yöntemlerin öğrencilere olan etkileri hazırlanan anketle sorgulanmıştır. 14 soruluk bir metin oluşturulmuş ve 61 Grafik Sanatlar Bölümü öğrencisinin dijital ortamda cevaplaması istenmiştir. Bu sonuçlar metinde irdelenecektir. Sonuç olarak, Araştırma, tasarım eğitimi veren kurumlar özelinde, uzaktan eğitim ve bunun tasarım eğitimi sürecindeki etkilerini, eğitmen ve eğitilen açısından ele alacaktır. Odak noktası eğitilen bazlı olan bir anketin çıkarımları metnin içinde gösterilmektedir.

Abstract

The Covid-19 Pandemic period has kept not only ordinary human relations, but all relations in educational institutions away from each other. In this context, time, space and digital applications have been included in the human-centered education in institutions that have switched to distance education. For this reason, the MUGSF Graphic Arts Department and the results of distance education are the subjects of this text. In the process that started with the 2019/20, 2020/21 terms, three stages were followed for the transition to distance education in all institutions. In the first stage, the education was interrupted and a completely contactless process was followed. In the second stage, distance education was started, followed by mixed method (70/30 or 60/40 ratio) and face-to-face education in the 21/2022 education year. There has been a process in which we are not experts in design and art education in Fine Arts Faculties, where we cannot get instant feedback and cannot predict the results. For design education, this process is a period that should be evaluated in terms of the educator and the field of education. Since 1957, the experience and inferences of the institution, which has been providing applied education, are its workshop productions. (Even the entrance exams are a practical exam called 'special talent exam'). Experience and gains for the institution are important in this sense. These experiences and productions also ensure the formation of belonging to the institution. The damage to corporate belongings during the pandemic period will appear as information in the coming periods. This research also attaches importance to reaching exploratory results in this context. In addition to the opportunities provided by institutions, digital environments open to the public paved the way for education. The effects of the tried methods on the students were questioned with the prepared questionnaire. A text consisting of 14 questions was created and 61 Graphic Arts Department students were asked to answer them digitally. These results will be discussed in this text. As a result, the research will deal with distance education and its effects on the design education process from the perspective of the instructor and the trainee, specific to the institutions providing design education. The implications of a trainee-based survey are shown in the text.

Anahtar Kelimeler: Sanat, Eğitim, Pandemi-Tasarım