Eski çağlardan itibaren önemli ticaret yolları ve siyasi oluşumların merkezinde yer alan Semerkant, İslâm coğrafyacılarının Mâverâünnehir (Batı Türkistan) dedikleri önemli bölgenin çok stratejik bir noktasında yer almaktadır. Moğol istilası sebebiyle İslâm döneminin 5 asırlık siyasî, idarî, ekonomik, ilmî, kültürel ve sanatsal birikim ve zenginliğini kaybeden bu şehri, kurduğu büyük devletin payitahtı yapan Emir Timur (1370-1405) tekrar eski ihtişamlı günlerine geri döndürdü. İran, Azerbaycan ve Anadolu başta olmak üzere İslâm dünyasında ele geçirdiği geniş topraklardan beraberinde getirdiği en kabiliyetli usta, zanaatkâr ve dönemin önde gelen ilim adamlarıyla Semerkant’ı her yönden yeniden inşa etti. Öyle ki, mimarî ve âbidevî eserler açısından şehre tarihinin en parlak ve ihtişamlı günlerini yaşattı. Onun, ele geçirdiği birçok bölgeden İslâm dünyasında o gün sanatın ve zanaatın her dalında ustalaşmış kişileri Semerkant’a getirip buluşturması, İslâm sanat ve mimarisinde büyüleyici bir zenginlik ve birlikteliğin oluşması sonucunu da doğurdu. Timur ilim ehline de büyük değer vererek önceki asırlarda olduğu gibi Semerkant’ın o gün İslâm ilim, kültür ve medeniyetinin başşehri olmasını sağladı. Ardından gelen ahfadı ve özellikle torunu Uluğ Bey bu şehre ilmi, kültürel ve mimari açıdan değer katmaya devam etti.
Samarkand has been situated in a strategically important location within the region of Transoxiana (Western Turkestan), a region that has been at the crossroads of major trade routes and political formations since ancient times, according to Islamic geographers. The city was transformed into the capital of the great state founded by Emir Timur (1370-1405), who rebuilt the city with the most skilled artisans, masters, and leading scientists of the time, whom he brought from the vast lands he conquered in the Islamic world, especially in Iran, Azerbaijan, and Anatolia. Consequently, the city experienced the brightest and most glorious days of its history in terms of architectural and monumental works. Timur's ability to bring together people who had mastered every branch of art and craft from the many regions he conquered to Samarkand resulted in the formation of a fascinating richness and unity in Islamic art and architecture. Timur highly valued people of science and ensured that Samarkand became the capital of Islamic science, culture, and civilization, just as it had been in previous centuries. His successor and especially his grandson, Uluğ Bey, continued to add value to the city in terms of science, culture, and architecture.
