İnsanlar, yaşamları boyunca hayatlarının çoğunu işyerinde içinde bulundukları ortamlarda geçirmektedirler. Çalışanların bu süreçte işyerlerinde çevrelerinden aldıkları veya algıladıkları örgütsel destek oranında örgütlerine olan tutumları olumlu veya olumsuz olarak etkilenmektedir. Bunun sonucunda çalışanlar, kendilerini hissettikleri örgütsel destek durumuna göre örgütün bir parçası olarak görebilmektedir. Örgütlerde örgütsel desteği hissedemeyen çalışanlar kendilerini örgütten uzak hissetmekte ve zaman çerisinde işinden, örgütünden soğumaktadır. 21. yüzyılda örgütlerin hedeflerine ulaşma başarısı ve bu başarının sürdürülebilir- liği, çalışanların motivasyonu, memnuniyeti ve örgütlerine olan bağlılığıyla doğru- dan ilişkili olduğu değerlendirilmektedir. Diğer taraftan çalışanların örgütlerine psikolojik olarak güvenmediği ortamlarda istenilen performansa ulaşılamamaktadır. Günün şartlarına göre değişim ve gelişim gösteren yönetim biliminde de gerçekleşen değişiklikler, örgütsel yönetimde çalışanların duygusal ihtiyaçlarının ön plana çıkmasında büyük bir rol oynamıştır. Örgütlerde çalışanların psikolojik güven ihtiyaçlarının gözetilerek karşılanması, örgütlerin hedefine ulaşmasında çok önemli bir unsur olduğu görülmektedir. Bu bağlamda, bütün teknolojik ve bilimsel gelişmelere rağmen örgütlerin en önemli kaynağının insan olduğu gerçeği değişmemektedir. Bu çalışma, İstanbul’da Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmi/özel okullardaki öğretmen ve idarecilerin örgütsel destek örgütsel adanmışlık ilişkisinde psikolojik güvenin düzenleyici rolü olup olmadığını araştırmayı amaçlamaktadır.
People spend most of their lives in their workplaces throughout their lives. In this process, employees' attitudes towards their organisations are positively or negatively affected by the organisational support they receive or perceive from their environment in their workplaces. As a result, employees can see themselves as a part of the organisation according to the organisational support they feel. Employees who cannot feel organisational support in organisations feel distant from the organisation and become disenchanted with their jobs and organisations over time. In the 21st century, the success of organisations in achieving their goals and the sustainability of this success is directly related to the motivation, satisfaction and commitment of employees to their organisations. On the other hand, in environments where employees do not trust their organisations psychologically, the desired performance cannot be achieved. Changes in the science of management, which changes and develops according to the conditions of the day, have played a major role in bringing the emotional needs of employees to the forefront in organisational management. It is seen that meeting the psychological trust needs of employees in organisations is a very important factor in achieving the goals of organisations. In this context, despite all technological and scientific developments, the fact that the most important resource of organisations is human does not change. This study aims to investigate whether psychological trust has a regulatory role in the relationship between organisational support and organisational commitment of teachers and administrators in public/private schools affiliated to the Ministry of National Education in Istanbul.