Akademik Veri Yönetim Sistemi
ANKARA INTERNATIONAL CONGRESS ON SCIENTIFIC RESEARCH-VIII, Ankara, Türkiye, 9 - 11 Haziran 2023, ss.1064-1065
Gündüz kuşağı televizyon programları olarak da adlandırılan, gerçek hayat hikâyelerinin konu edildiği ve RTÜK tarafından “Gerçek Yaşamlar Program Türü” olarak sınıflandırılan programlar, reyting ve rekabette önemli bir yer tutmaktadır. Genellikle toplumda yaşanan sosyolojik sorunlara değinen ve insanların hoşça vakit geçirmesini sağlayan bu programlar, günümüzde ticari kaygıların artmasıyla birlikte içeriğinde yoğun olarak şiddet unsuru barındıran bir yapıya bürünmüştür. Televizyonda gösteriye dönüşen şiddet unsurları, birey ve toplum üzerinde birtakım fiziksel ve psikolojik sorunlara neden olabilmektedir. Televizyon içeriklerinin birer ticari metaya indirgenmesi ve artan reyting kaygıları da, toplumda zaten var olan şiddet unsurlarının ekranlarda durmaksızın tekrarına neden olmaktadır. Şiddet unsurlarının gösterimine sahne olan televizyon programlarından gündüz kuşağı programlarının da bir yükseliş eğilimine girdiği gözlenmektedir. Etik sorunlarla da sürekli gündeme gelen bu program türü; hiçbir entelektüel çaba ve bilgi birikimi gerektirmeksizin üretilmekte ve temel olarak insanların yaşadıkları gerçek hayat hikâyelerini konu edinmektedir. Bu programlarda konu edilen hikâyeler genellikle küfür, hakaret, tehdit etme, çeşitli araç ve gereçlerle yaralama ya da öldürme, dayak, kaçırma, taciz ve tecavüz gibi özünde şiddet barındıran olaylardan oluşmaktadır. Toplum nazarında “sansasyon” yaratabilecek potansiyele sahip olan ve gerçek hayata ilişkin bu hikayeler, televizyonun manipüle edici teknik kurgusuyla birlikte gösteriye dönüştürülerek izleyicinin tüketimine sunulmaktadır. Bu çalışmada, gündüz kuşağı programlarında sunulan şiddet unsurları; Jean Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı bağlamında ele alınmış ve izleyicilere hipergerçek deneyim sunan bu ticari ürünler simülasyon evreninde incelenmiştir. Örneklem olarak seçilen Müge Anlı ile Tatlı Sert programından raslantısal olarak ele alınan dört bölüm, içerik çözümlemesi yöntemiyle analiz edilerek somut verilere dönüştürülmüştür. Programa konuk olarak katılan gerçek hayattan kişilerin, şiddete ilişkin hal, hareket, tavır ve söylemleri tespit edilmiş, elde edilen veriler kuramsal çerçevede betimsel olarak yorumlanmıştır. Gerçek hayat hikâyelerini konu etmesi nedeniyle bu programlara duyulan güvenin suistimal edildiği, şiddet unsurlarının simüle edilerek birer gösteriye dönüştürüldüğü ve hipergerçeklik evreninde yeniden biçimlendirildiği sonucuna ulaşılmıştır. Bir zamanlar insanlara ait olan “gerçek” hikâyelerin şiddeti, televizüel süreçle birlikte hipergerçekleşmektedir. Şiddetin yeniden simüle edilmesiyle gerçekliğini ve anlamını yitiren hikâyeler, izleyici üzerinde kötü ve olumsuz bir dünya imgesi yaratmakta, başta kimlik olmak üzere dünya görüşünün değiştirilmesinde etkin rol oynayabilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Simülasyon, Hipergerçek, Gösteri, Televizyon Programı, Gündüz Kuşağı.