Temporomandibular Eklem Kondil Şekilleri ile Kemik Mikro-mimarisinin Fraktal Boyutu Arasındaki İlişki

Amaç: Fraktal analiz, radyografik görüntülerde trabeküler kemik mikro-mimarisini değerlendirmede güvenilir ve kantitatif bir yöntemdir. Önceki çalışmalar, bu yöntemin çeşitli temporomandibular eklem (TME) patolojilerinin değerlendirilmesinde tanısal potansiyelini göstermiştir. Bu çalışmanın amacı, farklı mandibular kondil morfolojilerinin fraktal boyut (FB)

analizi kullanılarak trabeküler kemik kompleksitesindeki değişimlerle ilişkili olup olmadığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Yaşları 17–38 arasında değişen 100 hastaya ait panoramik radyografiler retrospektif olarak incelenmiştir. Her hastadan bir kondil değerlendirmeye alınmış ve kondiller morfolojik özelliklerine göre round, angled, pointed ve flat olmak üzere dört gruba ayrılmıştır (her grupta n = 25). Kondil başından 50 × 50 piksel boyutlarında standart bir ilgi alanı (ROI) seçilmiştir. Fraktal boyut değerleri, Gaussian bulanıklaştırma ve binarizasyon adımlarını takiben ImageJ yazılımı (NIH, Bethesda, MD) kullanılarak hesaplanmıştır. Verilerin normalliği Shapiro–Wilk testi ile değerlendirilmiş, normal dağılım göstermemesi nedeniyle gruplar arası karşılaştırmalar Kruskal–Wallis testi ile yapılmıştır. Bulgular: Round, angled, pointed ve flat kondil grupları için ortalama FB değerleri sırasıyla 1.56 ± 0.08, 1.60 ± 0.10, 1.57 ± 0.12 ve 1.57 ± 0.12 olarak bulunmuştur. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (p > 0.05). Sonuç: Mandibular kondiller morfolojik çeşitlilik göstermesine rağmen, bu şekil farklılıklarının trabeküler kemik kompleksitesi üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmamıştır. Bulgular, kondilin dış morfolojik özelliklerinin, fraktal analiz ile değerlendirilen iç trabeküler mikro-mimariyi doğrudan yansıtmadığını göstermektedir.