Farklı Işık Kaynaklarıyla Polimerize Edilen Tek Renkli Kompozitlerin Isısal Değişimlerinin Termal Kamera ile Değerlendirilmesi

Kaya E. N., Doğu Kaya B., Yılmaz Atalı P., Tarçın B.

26. Restoratif Diş Hekimliği Derneği Kongresi, Gaziantep, Türkiye, 8 - 10 Kasım 2025, ss.124-125, (Özet Bildiri)

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Şehir: Gaziantep
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Sayfa Sayıları: ss.124-125
  • Marmara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç:

Bu in vitro çalışmada, farklı yapıdaki tek renkli kompozitlerin, farklı ışık kaynaklarıyla polimerizasyonu sırasında meydana gelen ısısal değişimlerinin termal kamera kullanılarak incelenmesi ve polimerizasyon derecelerinin değerlendirilmesi amaçlandı.

 

Yöntem:

Farklı üreticilere ait üç tek renkli rezin kompozit (Omnichroma, Tokuyama; Charisma Topaz One, Kulzer; Admira Fusion x-tra, VOCO) ile üç LED ışık kaynağı (Vega, Öncü Dental; RubyDent, İnci Dental; Valo Grand, Ultradent) kullanılarak dokuz deney grubu oluşturuldu (n=7). Işık kaynaklarının çıkış gücü çalışma öncesinde spektroradyometre ile ölçüldü. Çalışmanın birinci aşamasında 8x2 mm boyutlarında hazırlanan 63 adet disk şeklinde örneğin polimerizasyon sürecinde meydana gelen ısısal değişiklikler termal kamera (CA-20, Dianyang Technology) ile ölçüldü. Her örnek 20 saniye süreyle polimerize edildi ve ısısal değişiklikler 60 saniye boyunca kaydedildi. Işık kaynağı ve polimerizasyon reaksiyonunun birlikte oluşturduğu toplam sıcaklık “T1” (20. saniyede ulaşılan sıcaklık değeri), ulaşılan maksimum sıcaklık değeri “T1max” ve T1max’a ulaşma süresi kaydedildi. Polimerizasyondan sonra örnekler 15 dakika oda sıcaklığında bekletildi. Yalnızca ışık kaynağına bağlı oluşan sıcaklığı ölçmek amacıyla örnekler yeniden ışıklandı ve 20. saniyede ulaşılan sıcaklık değeri “T2” olarak kaydedildi. Polimerizasyon reaksiyonuna bağlı oluşan sıcaklık artışı ise T1 ve T2 değerleri arasındaki fark alınarak “ΔT” olarak kaydedildi. İkinci aşamada aynı kompozit ve ışık kaynağı kombinasyonlarıyla 63 yeni örnek hazırlandı. Kompozit örneklerin polimerizasyon derecesi (DC), Fourier dönüşümlü kızılötesi spektroskopisi kullanılarak değerlendirildi. Veriler SPSS v29 (IBM) programı ile analiz edildi ve anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak belirlendi.

 

Bulgular:

Kompozit tipinden bağımsız olarak, Valo ile elde edilen T1 ve T2 değerleri, Vega ve Rubydent’e göre anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0,001). Işık kaynağı fark etmeksizin en yüksek ΔT değeri Charisma Topaz One ile, en düşük ise Admira Fusion x-tra ile ölçüldü (p<0,001). Kompozit tipine bağlı olarak, DC anlamlı farklılıklar gösterdi (p<0,001) ve en yüksek değer Admira Fusion x-tra’da, en düşük değer ise Omnichroma’da ölçüldü. Işık kaynaklarının DC üzerindeki etkisi anlamlı bulunmadı.


Sonuç:

Kompozit tipi ve ışık kaynağı polimerizasyon esnasında meydana gelen ısı artışı üzerinde etkilidir. Ayrıca kompozit tipine bağlı olarak DC değişkenlik göstermektedir. Klinik uygulamalarda uygun kompozit ve ışık kaynağı seçimi restoratif başarının arttırılmasında kritik öneme sahiptir. 

 

Anahtar Kelimeler: Dönüşüm derecesi, tek renk kompozit, termal kamera

Aim:

This in vitro study was aimed to investigate the thermal changes during polymerization of single-shade composites with different light sources using a thermal camera and to evaluate their polymerization degrees.

 

Methods:

Nine experimental groups (n=7) were formed using three single-shade composites from different manufacturers (Admira Fusion x-tra, VOCO; Charisma Topaz One, Kulzer; Omnichroma, Tokuyama) and three LED light sources (Vega, Öncü Dental; Rubydent, İnci Dental; Valo Grand, Ultradent). The irradiance of the light sources was measured using a spectroradiometer prior to experimental procedures. In the first stage, thermal changes during the polymerization process of 63 disk-shaped specimens (8x2 mm) were measured using a thermal camera (CA-20, Dianyang Technology). Each sample was polymerized for 20 seconds, and thermal changes were recorded for 60 seconds. The total temperature created by light source and the polymerization reaction was referred to as “T1” (the temperature value reached at 20th second), the maximum temperature reached “T1max”, and the time taken to reach T1max was recorded. After polymerization, the samples were left at room temperature for 15 minutes. Consequently, they were re-exposed to light sources to measure the temperature generated solely by the light source and the temperature value reached at 20th second was recorded as “T2”. The temperature increase resulting from the polymerization reaction was calculated as “ΔT” by the difference between the T1 and T2 values. In the second stage, 63 new samples were prepared using the same combinations of composite and light sources. The degree of conversion (DC) of composite samples was evaluated using Fourier Transform Infrared Spectroscopy. The data were analyzed using SPSS v29 software (IBM), and the level of significance was determined as p<0.05.

 

Results:

Regardless of composite type, T1 and T2 values obtained with Valo were found to be significantly higher than Vega and Rubydent (p<0.001). The highest ΔT value was found for Charisma Topaz One, while the lowest for Admira Fusion x-tra independent of the light sources (p<0.001). The DC value showed a significant difference depending on the composite type (p<0.001), with the highest DC measured in Admira Fusion x-tra and the lowest in Omnichroma. The effect of light sources on DC was not found to be significant.

 

Conclusion:

Both the composite type and light sources influence the temperature rise during polymerization. Additionally, DC varies significantly depending on the composite formulation. In clinical applications, appropriate selection of resin composite material and light source is critical for enhancing restorative success.

Key Words: Degree of conversion, single-shade composite, thermal camera