AMAÇ: Postoperatif endoftalmi göz cerrahisinde en çok korkulankomplikasyonların başında gelmektedir. Bu çalışmada postoperatifendoftalmi görülme sıklığı, klinik özellikler, risk faktörleri, tedaviyaklaşımları ve prognoz araştırılmıştır.GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmaya Ankara Eğitim ve AraştırmaHastanesi Göz Kliniği'nde postoperatif endoftalmi tanısı alanolgular dahil edildi. Postoperatif endoftalmi görülme sıklığı,hastaların oküler ve sistemik hastalıkları, başvuru semptomları, gözmuayene bulguları, bakteriyel kültür sonuçları, uygulanan medikalve cerrahi tedaviler ve prognoz incelendi.BULGULAR: Çalışmaya postoperatif endoftalmi tanısı alan 41 olgudahil edildi. Olguların yaş ortalaması 62.8 ± 22.4 yıl idi. Endoftalmi38 gözde (%92.8) katarakt cerrahisi ve/veya göz içi mercekimplantasyonu sonrasında, 1 gözde (%2.4) trabekülektomi, 1 gözde(%2.4) penetran keratoplasti ve 1 gözde (%2.4) pars plana vitrektomisonrası gelişmişti. Olgularda ameliyat sonrasında hastaneye başvurusüresi ortalama 15.7 ± 17.5 (2-60) gündü. Vitreus / hümör aközkültürü olguların %46.3’ünde pozitifti. Tüm olgulara en az bir kezintravitreal antibiyotik enjeksiyonu ve 15 (%36.6) olguya pars planavitrektomi yapıldı. Işık hissini kaybeden 7 olgudan 3’üne evisserasyonuygulandı. Olgular ortalama 11.1 ± 4.9 (6-25) ay takip edildi. Takipsonucunda 7 (%17.1) olguda ışık hissi kaybı görülürken, 12 (%29.3)olgu ışık hissi-el hareketi, 11 (%26.8) olgu 1 metreden parmak sayma- <0.1 arasında, 10 (%24.4) olgu 0.1 ve üzerinde görme keskinliğiile sonuçlandı. Bir (%2.4) olguda yaşından ötürü görme keskinliğiölçülemedi. Çalışmamızda PPV'nin sonuç görme keskinliği üzerineetkisi saptanmadı (T test, p = 0.560).SONUÇ: Postoperatif endoftalmili olgularda acilen intravitrealantibiyotik yapılması, gerektiğinde tekrarlanması ve gerekenolgularda doğru zamanda uygun cerrahi tedavi ile kabul edilebilirgörsel ve anatomik sonuç elde etmek mümkündür.
INTRODUCTION: Postoperative endophthalmitis is one of the most frustrating complications of ophthalmic surgery. In this study we aimed to evaluate the postoperative endophthamitis incidence, clinical features, risk factors, treatment strategies and prognosis in patients with postoperative endophthalmitis. MATERIAL AND METHOD: We evaluated postoperative endophthalmitis cases in Ankara Training and Research Hospital, Department of Ophthalmology. Postoperative endophthamitis incidence, ocular and systemic illness, initial symptoms, eye examination findings, bacteriologic culture results, medical and surgical treatments and prognosis were investigated. RESULTS: Forty-one patients with postoperative endophthalmitis were included in the study. The mean age was 62.8 ± 22.4 years (range 2 months - 90 years). Endophthalmitis developed in 38 eyes (92.8%) after cataract surgery and/or intraocular lens implantation, in 1 eye (2.4%) after glaucoma surgery, in 1 eye (2.4%) after penetrating keratoplasty and in 1 eye (2.4%) after pars plana vitrectomy. The mean duration of admission to the hospital postoperatively was 15.7 ± 17.5 (2-60) days. Cultures from vitreous / aqueous humor specimens were positive in %46.3 of the patients. All the cases had at least one intravitreal antibiotic injection. Pars plana vitrectomy was performed in 15 cases (36.6%). Evisceration was performed to 3 of 7 patients who lost their sense of light. The mean follow-up was 11.1 ± 4.9 (6-25) months. Light perception was lost in 7 cases (17.1%). Visual acuity was between light perception-hand motion in 12 cases (29.3%), counting finger from a meter – <0.1 in 11 cases (26.8%), 0.1 and above in 10 cases (%24.4). We couldn’t measure visual acuity in one (2.4%) preverbal patient. Pars plana vitrectomy didn’t change functional outcome in our series (T test, p = 0.560). CONCLUSION: It is possible to obtain acceptable visual and anatomical results in postoperative endophthalmitis by performing intravitreal antibiotics immediately, repetition if necessary, and performing surgical treatment when necessary.
