ÖNERİ, cilt.16, sa.56, 2021 (Hakemli Dergi)
Bu araştırmanın amacı, yetenek yönetimi uygulamalarının çalışanların işe adanmışlıkları üzerindeki etkisini ve algılanan yönetici desteğinin bu ilişkideki aracı rolünü incelemektir. Bu amaçla seçilen 443 banka çalışanına anket uygulanmıştır. Yetenek yönetimi uygulamaları algısının ölçümünde Fegley (2006) tarafından geliştirilen ölçek, işe adanmışlığın ölçümünde Schaufeli, Bakker ve Salanova (2006) tarafından orijinal ölçeğin 9 maddeye indirgenmiş hali olan UWES-9 ölçeği ve algılanan yönetici desteğinin ölçümünde Greenhaus, Parasuraman ve Wormley (1990) tarafından geliştirilen ölçek kullanılmıştır. Katılımcılara uygulanan anket sonucunda elde edilen veriler SPSS 22 programı aracılığıyla analiz edilmiştir. Demografik özelliklerin belirlenmesi için frekans (sıklık) analizi yapılmış, değişkenlerin geçerliliğini test etmek için açıklayıcı faktör analizi ve hipotezlerin test edilmesi için korelasyon ve regresyon analizleri gerçekleştirilmiştir. Yapılan t testi sonuçlarına göre katılımcıların cinsiyet ve medeni durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark tespit edilememiştir. Yapılan tek yönlü ANOVA analizi ile katılımcıların yaş, işletmede çalışma süresi ve sektördeki çalışma süresine göre anlamlı farklılıklar tespit edilmiştir. Yapılan korelasyon analizi sonucunda yetenek yönetimi uygulamalarının alt boyutları ile işe adanmışlık ve algılanan yönetici desteği arasında anlamlı ve pozitif yönde orta düzeyde bir ilişki olduğu bulunmuştur. Hipotezler test edildiğinde ise çalışanların yetenek yönetimi uygulamalarına ilişkin olumlu algısının artmasının işe adanmışlık düzeyini arttırdığı ve bu ilişkide algılanan yönetici desteğinin kısmi aracılık rolü olduğu sonucuna ulaşılmıştır.