Akademik Veri Yönetim Sistemi
Sağlık Bilimleri ve Meslekleri Dergisi, cilt.6, sa.3, ss.534-544, 2019 (Hakemli Dergi)
Amaç: Bu çalışmada diyafragmatik solunum egzersizleriyle kombine Progresif Gevşeme Egzersizlerinin (PGE) genç yetişkin bireylerin stres, anksiyete, depresyon düzeyleri, uyku kaliteleri ve egzersiz kapasiteleri üzerine etkisini incelemek amaçlanmaktadır. Gereç ve Yöntem: Araştırmaya katılan 18-25 yaş arası genç yetişkin bireyler basit randomizasyonla 2 grupta incelendi. Sosyodemografik bilgileri alınan katılımcıların, fiziksel aktivite düzeyini belirlemek için Uluslararası Fiziksel Aktivite Anketi (IPAQ), uyku kalitesini ölçmek için Pittsburg Uyku Kalitesi İndeksi (PUKI), stres ve depresyon düzeyini belirlemek için Depresyon Anksiyete Stres Skalası (DASS 42) ve egzersiz kapasitesini belirlemek için Mekik Yürüme Testi kullanıldı. Egzersiz Grubuna (EG) 7 gün/hf, 6 hafta süreyle PGE ve Diyafragmatik solunum egzersizleri verildi. Bulgular: Çalışmaya 84 genç yetişkin katıldı (EG; n=43, KG; n=41) ve yaş ortalaması X̄= 22,15±1,42 (19-25)’yıl idi. EG’da PGE egzersiz eğitimini tamamlayan sağlıklı genç yetişkin bireylerde stres, anksiyete ve depresyon düzeyleri (p=0,000) ile uyku kalitesi (p=0,002) Kontrol Grubuna (KG) göre daha anlamlı bir iyileşme gösterdi. PGE sonrası EG’nun uykuya dalma süresinde (p=0,001), uyku bozukluğu (p=0,000) ve gündüz işlev bozukluğunda (p=0,002) azalma görüldü. Egzersiz kapasitesi ve IPAQ’de gruplar arası anlamlı fark bulunmadı (p>0,05). Sonuç: Bu çalışmada PGE eğitiminin, stres, anksiyete ve depresyonla başa çıkmada ve uyku kalitesini arttırmada etkin bir yöntem olduğu sonucuna varıldı. PGE eğitiminin egzersiz kapasitesine ve fiziksel aktivite düzeyine de bir miktar etkisi olduğu sonucuna ulaşıldı. Ancak progresif kas gevşeme egzersizlerinin bu tür iyileşmelerde tek faktör olmadığını da göz önünde bulundurmak gerekir. Çevresel koşullar duygusal durum ya da kişinin sahip olduğu fiziksel aktivite düzeyi de rol oynamıştır.
Anahtar Kelimeler: Kas gevşemesi, emosyonel stres, uyku kalitesi, egzersiz kapasitesi
Objective: The aim of this study is to investigate the effect of Progressive Muscle Relaxation Exercises (PMR) combined with
Diaphragmatic Breathing Exercises on stress, anxiety, depression levels, sleep quality and exercise capacity of young adults.
Materials and methods: In this study, young adults aged 18-25 years were examined in two groups by simple randomization.
Participants whose sociodemographic information was obtained were assessed by the International Physical Activity Questionnaire
(IPAQ) to determine the level of physical activity, the Pittsburg Sleep Quality Index (PSQI) to measure sleep quality, the Depression
Anxiety Stress Scale (DASS 42) to determine the level of stress and depression, and the Shuttle test to determine exercise capacity.
Gait Test was used. PMR and diaphragmatic breathing exercises were given to the Study Group (SG) for 7 d / wk and 6 weeks.
Results: The study included 84 young adults (SG; n=43, CG; n=41) with a mean age of X̄=22.15±1.42 (19-25) years. Healthy young
adults who completed PMR exercise training in the SG, showed more significant improvement than the CG on stress, anxiety and depression levels (p=0.000) and sleep quality (p=0.002). After PMR training, SG’s; Sleep Delay (p=0.001), Sleep Disorders (p=0.000) and Day
Drowsiness (p=0.002) decreased. There was no significant difference between the groups in exercise capacity and IPAQ scores (p>0.05).
Conclusion: In this study, it was concluded that PMR training is an effective method for coping with stress, anxiety and depression and improving sleep quality. Although PMR training has some effect on exercise capacity and physical activity level, PMR
exercises are not the only factor in such improvements. Environmental conditions, emotional state or physical activity level of the
person also played a role.
Keywords: Muscle relaxation, emotional stress, sleep quality, exercise capacity