Akademik Veri Yönetim Sistemi
45. ULUSAL RADYOLOJİ KONGRESİ TURKRAD 2024, Antalya, Türkiye, 12 - 16 Kasım 2024, ss.809-810, (Özet Bildiri)
Amaç: Astroblastom karakteristik nöroradyolojik gö rünüme sahip nadir bir primerglial tümördür. DSÖ 2021 sınıflama sında astroblastom tanısı “MN1 alterasyonu gösteren astroblastom” olarak yer almaktadır.1 Epidemiyolojik olarak en sık kadın cinsiyette ve genellikle bimodal yaş paterninde görülür (5-10 ve 21-30 yaş larda pik).2 Bu pediatrik astroblastom olgusunda farklı nöroradyo lojik görüntüleme özelliklerinin ve ayırıcı tanıların ortaya konması amaçlanmıştır.
Olgu Sunumu: 4,5 yaş kadın hasta, 3 aydır aralıklı baş ağrısı ve tekrarlayan kusma, alt-üst ekstremite kas kuvvetinde progresif azal ma şikayetleriyle başvurmuştur. Kranial bilgisayarlı tomografi (BT) incelemesinde,sol parietaldesentrumsemiovaleden bazal gangliona dek, 42x33 mm boyutunda, santralinde kalsifiye odaklar barındı ran hiperdenskitle izlendi (Resim 1). Kranial Manyetik Rezonans görüntülemesinde (MRG), sol talamus, lentiformnükleus ve sol late ralventrikul gövde kesim komşuluğuperiventrikuler beyaz cevherde T2/FLAIR periferikmultikistikkomponentler barındıran, solid kompo nenti T1 ve T2-ağırlıklı görüntülerde heterojen ara intensitede, difüz yon kısıtlayan, SWI hipointenskalsifik odaklar barındıran, IVKM son rası yoğun kontrastlanan, içerisinde kistik-nekrotik açıklıklar bulunan kitlesel lezyon tanımlandı (Resim 2). Çevresinde subkortikal alana dek uzanan BT hafif hipodens ve T2-FLAIR hiperintensvazojenik ödem sahası görüldü. Sol lateral, 3. ventriküllerde ve mezensefalon sol yarısında basılanma, orta hattın sağına 10 mm şift izlendi. Olguya beyin cerrahisi tarafından kitle eksizyon gerçekleştirildi. Kitlenin his topatolojik tanısı “Astroblastom” paterni gösteren düşük dereceli glial tümör olarak geldi. Tartışma ve Sonuç: Astroblastomlar radyolojik olarak genel likle oldukça büyük, periferik yerleşimli, supratentoryal çoklu int ratümöral kistler içeren kabarcıklı görünüme sahip, iyi sınırlı kis tik-solid kitlelerdir ve eşlik eden vazojenik ödem çok azdır.1,3-5 MRG’de literatürdeki ile benzer morfolojide ancak santral yerleşim göstermesi ve etrafında geniş vazojenik ödem sahası içermesi bakı mından farklılıklar göstermektedir. BT’de yüksek dansitede olması, solidkomponentinde difüzyon kısıtlaması, kistik-nekrotik açıklıklar barındırması, IVKM sonrası heterojen ve yoğun kontrastlanması ve kitle bası etkisi göstermesi ile radyolojik olarak yüksek selülaritelima ligntümörleri düşündürmektedir. Bununla birlikte solidkomponenti T2-ağırlıklı serilerde gri cevhere göre hipointens alanlar barındır maktadır. Bu hipointens alanlar histopatolojik yüksek fibriller içeriğe (trikrom boyamada yaygın kollajen varlığı) dayandırılabilir. Başka bir astroblastom olgusunda BT’dehiperdens, T2A hipointens görü nüm kalsifikasyon içeriğine bağlanmıştır.Başlıca radyolojik ayırıcı tanılarda ise ependimom, astrositom (özellikle GBM veya gemisto sitik), oligodendrogliom (talamus yerleşimli orta hat gliomu), ATRT düşünülebilir. Supratentorial yerleşim, vazojenik ödemin nispeten olmamasıve solid kısmın nispeten kabarcıklı görünümü ependimom için olağandışı bulgular olupastroblastom lehinedir. Ancak supraten torial yerleşimli ise genellikle orta derecede perilezyonel ödem gös terebilir.Anaplastik astrositom ve glioblastom belirgin perilezyonel ödem ile ilişkilidir ve kistik görünüm santral nekrozdan kaynaklanır. Oligodendrogliomlar kistikdejenerasyon odakları nedeniyle kabarcıklı görülebilen nadir tümörlerdir, ancak bu lezyonların %70-90’ı astroblastomda görülen noktasal kalsifikasyonlardan farklı olarak nodüler veya kümelenmiş kalsifikasyonlar gösterir. Sonuç olarak belirtilen yaşlarda benzer radyolojik bulgulara ve anatomik yerleşime sahip kitlesel lezyonlu hastalarda yüksek dereceli glial tümörlerden astroblastom nadir görülse bile radyolojik ön tanılarda mutlaka yer almalıdır.
Anahtar Kelimeler: Supratentorial neoplaziler, astroblastoma, manyetik rezonans görüntüleme