Akademik Veri Yönetim Sistemi
DOKUZ EYLÜL ÜNİVERSİTESİ DİŞ HEKİMLİĞİ FAKÜLTESİ “Diş Hekimliği Eğitimi” Uluslararası Kongresi, İzmir, Türkiye, 3 - 04 Haziran 2022, ss.13-14
Giriş: Bu çalışmanın amacı, Uzaktan Eğitimde (UE) Derste Teknoloji Kullanımına Yönelik Eğilim Ölçeği’nin geçerlilik ve güvenilirliğini yapmaktır.
Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışmaya 608 diş hekimliği öğrencisi (K/E: 405/203) dahil edilmiştir. COVID-19 salgınında Uzaktan Eğitim (UE) sırasında elektronik anket (E-anket) kullanılarak veriler toplanmıştır. E-anket, Derste Teknoloji Kullanımına Yönelik Eğilim Ölçeği’ni (DTKEÖ) ve UE’in mesleki gelişim üzerindeki etkilerine ilişkin soruları içermektedir. Maddeler 5’li Likert ölçeği ile derecelendirilmiştir (1: kesinlikle katılmıyorum-5: kesinlikle katılıyorum). Ölçeğin Yapı Geçerliliği için Açıklayıcı Faktör Analizi yapılmıştır. Ölçekteki on altı madde, Teknoloji Kullanımı (n:5; %23,36; Cronbach’s-alpha değeri: 0,782) ile Motivasyon ve Teknoloji (n:11; %42,71; Cronbach’s alpha değeri: 0,957) olmak üzere iki alt gruba dağılmıştır. Ölçeğin Kapsam Geçerliliği için, UE’nin çıktıları olan “Profesyonel ortamı içselleştirme” ve “Eleştirel düşünme” (arttırdı - ne arttırdı ne azalttı/azalttı) maddeleri kullanılmıştır.
Bulgular: DTKEÖ’de ortalama puanlar “Teknoloji Kullanımı” alt grubunda 3,845±0,639 ve “Motivasyon ve Teknoloji” alt grubunda 3,401±0,826 olarak belirlenmiştir.
UE’de “Mesleki ortamı içselleştirme (4,214±0,630 vs 3,991±0,766)” ve “Eleştirel düşünme (4,026±0,683 vs 3,667±0,891)” açısından mesleki gelişimlerinin olumlu yönde etkilendiğini düşünen diş hekimliği öğrencilerinde ölçeğin her iki alt boyutuna ait puanların daha yüksek olduğu gözlenmiştir (p<0.05). En düşük ölçek alt boyut puanlarının 1.sınıf öğrencilerine ait olduğu ve UE sürecinde mesleki gelişimlerinden memnun olmadıkları tespit edilmiştir (p<0.05).
Sonuç: Uzaktan Eğitim, diş hekimliği öğrencilerinin mesleki gelişimlerini desteklemektedir. Bu çalışma ile diş hekimliği eğitiminde teknoloji kullanımının önemi kabul edilmiştir.
Introduction: The aim of this study was to validate the Tendency Scale for Technology Use in Class during Distance Learning (DL) in the COVID-19 outbreak.
Materials and Methods: In this cross-sectional study, 608 dental students (F/M: 405/203) were included. Data were collected by using electronic-questionnaire (E-questionnaire) during Distance Learning (DL) in the COVID-19 outbreak. The E-questionnaire included Tendency Scale for Technology Use in Class (TSTUC) and questions regarding the effects of DL on professional development. Items rated with 5-point Likert scale (from 1: strongly disagree to 5: strongly agree). Explanatory factor analysis was carried out for the Construct validity of the scale. Sixteen items were distributed into two subgroups regarding Technology Use (n:5; 23,36%; Cronbach’s alpha value: 0,782) and Motivation and Technology (n:11; 42,71%; Cronbach-alpha value: 0,957). Items regarding “Internalizing the professional environment” and “Critical thinking” (increased vs neutral/decreased) as outcomes of DL were used for Content validity of the scale.
Results: In TSTUC, the mean scores were 3,845±0,639 in the “Technology Use” subgroup and 3,401±0,826 in “Motivation and Technology” subgroup. Elevated scores were observed in dental students whose professional improvements regarding “Internalizing the professional environment (4,214±0,630 vs 3,991±0,766)” and “Critical thinking (4,026±0,683 vs 3,667±0,891)” were affected by DL positively (p<0.05). As predicted, 1st-year students had the worst subgroup scores as including being dissatisfied about their professional development using DL (p<0.05).
Conclusion: Distance Learning is associated with professional improvement of dental students. This study validates the use of technological support in the way the curriculum is delivered in dental education.