Babacan M.
Yedi İklim, cilt.39, sa.427, ss.27-31, 2025 (Hakemsiz Dergi)
-
Yayın Türü:
Makale / Tam Makale
-
Cilt numarası:
39
Sayı:
427
-
Basım Tarihi:
2025
-
Dergi Adı:
Yedi İklim
-
Sayfa Sayıları:
ss.27-31
-
Marmara Üniversitesi Adresli:
Evet
Özet
MECAZ ÖLDÜ YAŞASIN İMGE
!
Mahmut BABACAN
Şiirlerindeki zengin çağrışım ve
göndermeleri ile dikkat çeken bir şair olan Kamil Eşfak Berki, eserlerinde çoğu
kez insana ve hayata dair hakikati, kendine özgü imge, ironi ve metafizik
inceliklerden kopardığı, sıkı işlenmiş bir şiir yapısı oluşturur. Berki’nin
şiirlerinde beslenme kaynaklarının, büyük şiir geleneğimiz kadar, modern dünya
şiiri olduğunu da görülür.
Kamil Eşfak Berki, şairliğinin yanı
sıra denemeleri, incelemeleri ve poetik yazıları ile de ciddi bir edebiyat
adamıdır. Erkan Kara’ya göre “donanımı
ile eleştiri yazılarındaki isabetli ve can alıcı tesbitleri ile aynı zamanda
güçlü bir eleştirmen”dir. Berki, yine
şiir alanında yaptığı tercümeleri ile özellikle de Ezra Pound şiirinden
çevirileri ile dikkat çekmiştir. Berki, sanatların birbirinden yararlanmasının
yaratıcılığa katkısı olacağını gayet iyi bilir ve bunu şiirinin yapısında,
‘sesli görmenin, renkli duymanın yani duyumdaşlığı,’ resim ve müzikten
faydalanarak ulaşılabilirliğini göstermek ister. Bunun için, şiirin de diğer
disiplinlerle birlikte daha gelişen bir süreç olduğunu bilen Berki, kendi estetiğini
bütünüyle bulabilmek için resim ve müzikle ünsiyet kurmayı unutmamıştır.
Buradan hareketle, Berki şiirini daha iyi anlayabilmek adına, şiirinde resim ve
müziğin etkilerini de saptamaya ihtiyaç duyulur. (Erkan Kara, “Kamil Eşfak Berki Şiirine Değinmeler”, Akatalpa,
nr. 229, Ocak 2019, sf. 12 )Kâmil Eşfak Berki bu şiiri ile Tanzimat’tan
sonra Şinasi ile birlikte şiirimizde görülen değişikliği, “yanlış batılılaşma”
(!) ve gelenekten kopuşumuzu ironik bir dille eleştirir. Medeniyet değişikliğini şiirde mecazı bırakıp imgeyi tercih
edişimizi, hatta imge sanılanların aslında simge olduğuna dikkat çekerek imge
ile simgeyi karıştırmamızı alaycı bir üslupla eleştirir. Böylece poetik bir eleştiri ile toplumsal
bir eleştirinin harmanlandığı bir şiir kaleme alan şair, imge ile simgeyi karıştıran kafası karışıklara
bize sadık dost “eski mecaz”ın kıymetini bilmeye davet ediyor.