Toplumların birbirleriyle doğrudan ya da dolaylı olarak iletişim kurabilmesi, bir- birlerinin kültürel faaliyetlerinden haberdar olabilmesi, bilgi birikimlerinden karşılıklı olarak istifade edebilmeleri ancak dil aracılığıyla mümkün olabilir. Kişi, kendi toplu- munun kültürel ve bilgi birikimini ana dili aracılığı ile öğrenirken, başka toplumların kültür ve bilgi birikimlerine, o toplumların diline vakıf olmakla bilgi sahibi olabilir. Dolayısıyla, kişinin anadili dışındaki diğer dilleri öğrenebilmesi için ortaya koyduğu tüm faaliyet ve çalışmalar, yabancı dil öğretimi ve öğrenimi kapsamında değerlendirilir.

Anadil dışındaki bir dilin öğrenilebilmesi için hem hocanın hem de hedef dili öğ- renmek isteyenin yerine getirmesi gereken görevler bulunmaktadır. Bu görevler hoca açısından, dilin daha kolay öğrenilmesi için gerekli olan tedbirleri almak; öğrenci açı- sından da; hedef dilin öğrenilmesi için âzami çaba göstermek, âdetâ kendini adamak olarak ifade edilebilir.

Yabancı dil eğitimi için uzun yıllar büyük bir emek harcanmış olmasına rağmen hâlâ istenilen başarı düzeyine ulaşılamaması düşündürücüdür. Bu bildiride öğrencilerin genelde dil eğitiminde, özelde ise Arapça öğrenimi konusunda karşılaştıkları problem- ler, psikolojik ve sosyal sebepler, öğretmen tutum ve davranışları incelenecek, kırılma noktaları tespit edilmeye çalışılacak ve olumsuz nedenlerin ortadan kaldırılabilmesi için çeşitli önerilerde bulunulacaktır.