31 Aralık 2019 tarihinde Çin’in Wuhan kentinde ortaya çıkan yeni bir koronavirüs tespit edildi. Vakaların günden güne artması ile dünyada bu durum pandemi olarak ilan edildi ve ülkeler salgının yayılma hızını önlemek için kapanmaya gitti. Süreçten en çok etkilenen alanlardan birisi kuşkusuz eğitim oldu ve eğitimin her kademesinde uzaktan eğitim süreci başladı. Bu durumda öğretim elemanlarının görüşleri ve onların süreç içerisinde yaşadıkları durumların incelenmesi oldukça önem kazandı. Bu amaç doğrultusunda bu çalışmada “COVID-19 döneminde gerçekleştirilen acil uzaktan eğitimi deneyimleyen öğretim elemanları derslerini nasıl işlemişlerdir ve ne gibi deneyim ve değişimler yaşamışlardır?” sorularına yanıt aranmıştır. Araştırma fenomenolojik desende gerçekleştirilen nitel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu ölçüt örneklem ile seçilen ve İstanbul’da bir devlet üniversitesinin eğitim fakültesinde derslerini acil uzaktan eğitim ile yürütmüş olan 21 katılımcı oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri yarı yapılandırılmış görüşme soruları ile toplanmış ve içerik analizi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre öğretim elemanları bu süreç içerisinde en çok düz anlatım, soru-cevap ve tartışma tekniklerini kullanmışlardır. Diğer bir sonuca göre bu dönem içerisinde süreç, sonuç ve performans odaklı ölçme ve değerlendirme yöntemleri tercih edilmiştir. Öğretim elemanları kazanım kayıpları gördükleri noktalarda tekrar çalışmalarına yer verirken, öğrencilerinde motivasyon düşüşü gözlemlemişlerdir.
A new type of coronavirus (COVID-19) was detected in Wuhan, China’s Hubei Province on December 31, 2019. With the increase in the number of infections, the situation was declared as a pandemic in the world. Education was significantly impacted, resulting in the implementation of distance education across all levels. Therefore, how prepared the education system is for such a situation and to what extent educational technologies can meet the needs have been better understood in this process. Therefore, this study focuses on analyzing emergency distance education practices of instructors. It is aimed to find out how instructors taught their lectures and what kind of changes they experienced during this process. This research is a qualitative study based on phenomenological design. The study group consists of 21 faculty members who lectured emergency distance education courses at a faculty of education in a state university in İstanbul. The data were collected with semi-structured interview questions and analyzed with the content analysis. According to the findings, direct instruction, question and answer, and discussion were the common teaching techniques. According to another finding, instructors preferred process-oriented, result-oriented and performance-oriented evaluation methods in the emergency distance education. They also observed a decrease in their students’ motivation.
