Human Security as Final Cause of Political Society

Creative Commons License

Erkiner H. H.

Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Hukuk Araştırmaları Dergisi, cilt.27, sa.1, ss.211-246, 2021 (Scopus)

Özet

Abstract

Since its emergence in international affairs in the 1990s, the concept of human security has aroused great interest in academic and political circles. Various designs have been put forward and given concrete form. This debate continues because human insecurity has not ceased to be a daily experience somewhere in the world, which can also signal a certain gap between theory and reality. This article is a contribution to the understanding of human security and the general meaning of its satisfaction in relation to political society. Precisely, from an essentialist perspective, he puts forward a naturalist conception of human security, by which it presents itself as a law of nature. Thus, human security is understood to embody the natural human order inevitably involving conservation. By the need to satisfy this natural requirement, human security is presented as the (natural) law of political society, that is to say the final cause, or the foundation and the finality of political society. . Thus the naturalist conception of human security is the basis of new readings of the political animality of man, and of contractualist philosophies.

Keywords: Human Security, Political Society, Final Cause, Law Of Nature, Human Natural Order.

Öz

1990'larda uluslararası ilişkilerde ortaya çıkışıyla beraber insan güvenliği kavramı akademik ve siyasi çevrelerde büyük ilgi uyandırmıştır. Çeşitli teoriler ortaya atılmış ve bu kavrama somut şekil verilmiştir. Bu tartışma hala devam etmektedir çünkü insanın güvensizliği dünyanın herhangi bir yerinde günlük bir deneyim olmaktan hala çıkmadı, bu da teori ile gerçeklik arasında belirli bir boşluğa işaret edebilir. Bu makale, insan güvenliğinin anlaşılmasına ve bunun siyasi topluma ilişkin memnuniyetinin genel anlamına bir katkı sağlamayı amaçlamaktadır. Kesin olarak, özcü bir bakış açısıyla, kendisini bir doğa kanunu olarak sunduğu natüralist bir insan güvenliği anlayışı ileri sürmektedir. Dolayısıyla insan güvenliği, kaçınılmaz olarak korumayı içeren doğal insan düzenini somutlaştırmaktadır. Bu doğal gereksinimi karşılama ihtiyacıyla, insan güvenliği, siyasal toplumun (doğal) kanun, yani siyasal toplumun nihai nedeni veya temeli ve amacı olarak sunulmaktadır. Böylelikle, insan güvenliğinin natüralist anlayışı, insanın politik hayvansallığının ve sözleşmesel felsefelerin yeni okumalarının temelidir.

Anahtar kelimeler: İnsan Güvenliği, Siyasal Toplum, Nihai Neden, Doğa Kanunu, İnsanın Doğal Düzeni.