Tefsir İlminin Mahiyetine Yaklaşımlar, Enes Büyük, Editör, Kitabi, Ankara, ss.240-264, 2023
Muhammed
Coşkun
Doç. Dr. MÜ İlahiyat Fakültesi
ORCİD: 0000-0001-5613-2182
muhammed.coskun@marmara.edu.tr
Bu yazı tefsir ilminin klasik birikiminde bu ilmin teorik
zeminine dair oluşmuş müktesebatı etraflıca ele almayı değil; klasik teorinin
(klasikten tevarüs edilen teorik müktesebatın) günümüz tefsir araştırmacıları
için çağdaş bir sosyal bilim inşa etme konusunda tek başına yeterli olmadığı tezinden
hareketle çağdaş sosyal bilim kuramları çerçevesinde yeni bir tefsir tasavvuru
inşası için öneriler sunmayı hedeflemektedir. Bu önerinin zemininde şu ana tema
ve argümanlar yer almaktadır:
a.
Çağdaş tefsir, dinî düşüncenin
bilgi üretiminde (epistemolojisinde) Kur’an’ın yeri konusunda olduğu gibi başka
pek çok hususta klasik tefsirden farklılaşmıştır. Ancak klasikten tevarüs
edilen birikim, çağdaş dönemde kapsamlı bir yeni tasavvur inşa etmek için yeterli
değildir, özellikle bu ilim dalının tanımı, görevi, işlevi, kapsamı gibi
hususları netleştirme noktasında klasikteki tartışmalar hem görece az
çalışılmıştır hem de (bugünkü akademik birikimimizle baktığımızda) kendi içinde
yeterli olgunluğa ulaşmamış görünmektedir.
b.
Çağdaş sosyal bilim
kuramları içerisinde tefsiri en yakından ilgilendiren ve akademik araştırmalara
giderek artan bir tonda konu olan “hermenötik”, başlangıçta Hristiyanlık ve
Batı kültürü havzasında üretilmiş bir teori olmakla birlikte zamanla bu
havzanın kaygı ve önceliklerini aşıp evrensel bir “anlama” disiplinine dönüşmüştür.
c.
Hermenötiğin
evrenselleşmesinden farklı ve daha önemli bir tema olan Hermenötik problemin
evrenselliği düşüncesi, çağdaş tefsiri bütün dinî ilimleri kuşatacak
şemsiye bir bilim olarak inşa etmeyi mümkün kılacak teorik çerçeveyi sağlayabilir.
d.
Çağdaş tefsir klasikten
tevarüs ettiği üzere Kur’an ile uzaktan-yakından ilgili hemen her konuyu
(Ulûmu’l-Kur’ân) ele almaya devam edebilir, ancak bu durum onun salt klasik
müktesebatı sürdürme refleksi olarak anlamlı ve işlevli görülebilir. Buna
ilave olarak üzere yorumun mahiyeti, doğası ve koşulları başta olmak üzere çok
daha temel teorik tartışmaları ihtiva edecek olursa, çerçeve ve meşruiyetlerini
Kur’an üzerinden temellendirmek durumunda olan bütün dinî ilimler tefsirin bu
teorik çerçevesinden ilkelerini almak durumunda olacaktır.
Bu temel tema ve argümanlar yazıda sırasıyla ve müstakil
başlıklar altında ela alınacaktır. Ancak yazının an argümanı tefsirin çağdaş
dönemde evrensel bir disiplin olarak inşasına dair bir teori öneri olduğu için,
metnin omurgasını hermenötik problemin evrenselliği teması teşkil edecektir.
Buna mukabil hermenötiğin tanımı ya da tarihsel gelişimi gibi konular burada
hiç konu edilmeyecek, hermenötiğin evrensel bir yorum disiplinine evrilme
süreci ise olabildiğince özet ve ana hatları ile ele alınacaktır.