17. TOD ULUSLARARASI SANAL KONGRESİ, İstanbul, Türkiye, 12 - 14 Mart 2021, ss.317
AMAÇ:
Maksiller posterior dişlerin distalizasyonuyla diş çekimi yapılmadan yeterli yerin kazanılması ve Sınıf II dental
oklüzyonun tedavi sürecinin açıklanması ve maksiller posterior dişlerin distalizasyonunda infrazigomatik
kemik vidalarının etkinliğini sunmaktadır. Bu yönteme alternatif tedavi planı, diş çekimi veya pendulum/molar
slider ile distalizasyondur.
OLGU:
Ana şikayeti çapraşıklık olan hasta konveks bir profille, Sınıf ll kanin ve molar ilişkisine sahiptir. Sefalometri
analizine göre iskeletsel sınıf ll çene ilişkisine sahiptir. Üst üçüncü büyük azı dişleri çekildikten sonra kemik
vidaları yerleştirilip distalizasyona başlanmıştır. Vidalardan üst kanin dişlerine kuvvet uygulanmıştır. Hasta
3-4 haftada bir görülerek elastik zincirler yenilenmiştir.
SONUÇ:
Herhangi bir ankraj kaybı olmadan posterior dişlerin distalizasyonuyla 6 ayda her iki tarafta da Sınıf l kanin
ve molar ilişki elde edilmiş, çapraşıklık giderilmiştir. Tedaviye üst ön dişler de braketlenerek devam edilmiştir.
İnfrazigomatik iskeletsel ankraj protokolü, ankraj kaybı veya üst dişlerin protrüzyonu gibi yan etkiler olmadan
maksiller posterior dişlerin distalizasyonunda çok etkili ve verimli bir yöntemdir.
Anahtar Kelimeler: Distalizasyon, İnfrazigomatik Kemik Vidaları, Sınıf 2 Dişsel Maloklüzyon
AIM:
The objective in maxillary posterior segment distalization is to gain enough space without creating unwanted
side-effects. This case report presents the treatment efficiency of infrazygomatic bone screws for the
distalization of upper posterior teeth. Alternative treatment plan would be two premolars extraction or
distalization by molar slider/pendulum which both have unwanted side effects.
CASE: A 18-year-old male patient with a chief complaint of crowding had a convex profile with competent
lips and the patient had Class II molar and canine relationship. According to cephalometric analysis he had
Class II skeletal relationship. Maxillary posterior segment distalization procedure started after extraction of
upper third molars. Distalization force was applied from the bone screws to the canines’ hook. The patient
was seen every 3-4 weeks to monitor the progress, while the system was reactivated by changing the elastic
chains.
CONCLUSION:
Maxillary posterior segment distalization on both sides with Class I dental relationship was achieved in 6
months without any anchorage loss. The treatment was proceeded with continuous archwires in upper and
lower jaw. Skeletal anchorage protocol is a very efficient and effective treatment option for maxillary
posterior segment distalization with no side effects.
Keywords: Class ll Dental Malocclusion, Distalisation, Infrazygomatic Bone Screws