TEMEL KARDİYAK ELEKTROFİZYOLOJİ VE TRANSKATETER ABLASYON , Ali Oto,Bülent Özin, Editör, ERKEM yayıncılık, Ankara, ss.43-50, 2018
Gerek sinüs ritminde gerekse taşikardi sırasında kaydedilen 12 derivasyonlu elektrokardiyografi (EKG) taşikardi mekanizmaları hakkında önemli ipuçları verebilir. EKG’den elde edilen ipuçları ile elektrofizyolojik çalışma (EFÇ) sırasında taşikardi mekanizmasına odaklanılması işlem emniyet ve başarısını artırabilmektedir.
Taşikardi sırasında yüzey EKG’sinde QRS süresinin 120 ms altında olduğu olgularda dar QRS’li taşikardiden,120 ms üzerinde olduğu durumlarda ise geniş QRS’li taşikardiden bahsedilmektedir. Dar QRS’li taşikardiler genellikle supraventriküler kaynaklı olmalarına rağmen, literatürde nadir dar QRS’li ventriküler taşikardi (VT) vakaları bildirilmiştir. Geniş QRS’li taşkardinin ayırıcı tanıları arasında VT, aberan iletili supraventriküler taşikardi (SVT), preeksitasyon ve intraventriküler ileti bozuklukları bulunmaktadır.
Yazımızda klinik taşikardiler dar ve geniş QRS’li taşikardiler olarak ayrı ayrı ele alınacak ve her bir taşikardi için yüzey EKG’sinden elde edilen ipuçlarına değinilmeye çalışılacaktır.