Yönetim ve Organizasyon Araştırmaları Dergisi, cilt.3, sa.2, ss.77-115, 2020 (Hakemli Dergi)
Çoklu örnek olay olarak tasarlanan bu araştırmada toplumsal hareketleri açıklama amacı güden kaynak hareketliliği, politik fırsatlar, çerçeveleme, yeni toplumsal hareketler ve toplumsal hareket ağları kuramları bir arada kullanılmıştır. Son yıllarda, toplumsal hareketlerin bir dalı olan yerel ekolojik hareketlerin sıkça görüldüğü Çanakkale ilinde gerçekleştirilen araştırma, Türkiye’de yerel ekolojik hareketlerin neden örgütlendiğini ve başarıya nasıl ulaştıklarını analiz etmektedir. Bu bağlamda araştırma sonuçları, Türkiye’de yerel ekolojik hareketleri, ağırlıklı olarak ekonomik kayıp tehdidi algısının tetiklediğini göstermektedir. Hareketlerin başarıya ulaşmasında yerel yöneticiler (muhtarlar) ve ulusal/uluslararası STK’ların desteğinin önemli olduğu görülmüştür. Öte yandan, yerel ekolojik hareketlere destek sağlamada basın ve sosyal medya da etkin olarak kullanılmaktadır. Son olarak, yerel ekolojik hareketleri başlatan aktörlerin, Türkiye’deki iki kutuplu politik yapıyı stratejik bir şekilde kullanarak hareketlerini başarıya ulaştırmaya çalıştıkları anlaşılmaktadır.
Designed as a multiple case study, resource mobilization, political opportunities
structure, framing, new social movements, and social movement networks theories
that aim to explain social movements have been used in an integrative manner
in this research. In this study, which has been conducted in Çanakkale, where
recently local ecological movements have been observed frequently, it has been
analyzed why local ecological movements were organized and how they reached
their organizational aims. In this context, results revealed that the perception of
economic loss has triggered local ecological movements in Çanakkale. It is also
found that the potential success of local ecological movements was related to the
support of mukhtars and national/international NGOs. Moreover, press and social
media were effectively used for gaining support for movements. Finally, results
showed that local ecological movements have strategically used the political
polarization of Turkey to get support for their organizations.