Yönetmenliğini Patty Jenkins’in yaptığı ve ilk kez odağında bir süper kadın kahramanın bulunduğu Wonder Woman, dikkat çeken bir blockbuster yapım olarak 2017 yılında seyirci ile buluştu. Amerikalı yayıncı DC Comics’in çizgi roman karakterlerinden biri olan Wonder Woman’ın sinematik evrene yine bir kadın yönetmen tarafından aktarılması feminist çevreler tarafından heyecanla karşılanırken film birtakım tartışmaları da beraberinde getirdi. Bu tartışmalar bağlamında çizgi roman evreninde yaratılma süreci 1941 yılına kadar giden Wonder Woman karakterinin 2017 yılında beyazperdeye aktarılmasını, ana akım sinemada güçlenen kadın temsilinin bir uzantısı olarak görmek kadar gişede bir süredir başarısız olan DC Comics’in rakip şirketi Marvel karşısında sapmak durumunda kaldığı bir yol olarak yorumlamak da mümkün. Öte yandan Marvel’ın 2018 yılında seyirci karşısına çıkacak Black Panther filminin siyahi bir süper kahramanı odağına alması da yine temsile dair işleyen bir takım ideolojik süreçlere ve pazardaki yeni arayışlara bağlanabilir. Bu yazı süper kahraman filmlerinde kahramanların sosyo- ekonomik ve politik koşullara göre çeşitlendirildiğini ve arka plandaki mesajların yine dönemin gerekliliklerince düzenlendiğini akılda tutarak, bu filmlerin değişmez bir unsuru olan şiddetinWonder Woman’da ne şekilde görünürlük kazandığına, neye hizmet ettiğine ve kadın süper kahramanın bu işleyişte nerede durduğuna bakmayı hedeflemektedir.