Akademik Veri Yönetim Sistemi
8. Uluslarası 12. Ulusal Psikiyatri Hemşireliği Kongresi, Diyarbakır, Türkiye, 16 - 19 Nisan 2025, ss.1617-1620, (Özet Bildiri)
Giriş-Amaç: Yaşlılık dönemi, bireylerin hem fiziksel hem de psikolojik değişimlerle karşılaştığı bir süreçtir. Bu dönemde sosyal izolasyon, bağımsızlık kaybı ve kronik hastalıkların varlığı, depresyon, anksiyete ve stres düzeylerinde artışa yol açarak yaşam memnuniyeti ve psikolojik iyi oluş üzerinde olumsuz etkiler yaratabilmektedir. Bu nedenle, yaşlı bireylerin ruh sağlığını korumaya ve iyileştirmeye yönelik müdahalelerin belirlenmesi ve uygulanması oldukça önemlidir. Bu araştırma, kahkaha terapisinin huzurevinde yaşayan yaşlı bireylerin psikolojik iyi oluş, yaşam doyumu ve ruh sağlığı üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamaktadır.
Yöntem: Araştırma, ön test-son test kontrol gruplu randomize kontrollü deneysel bir çalışma olarak yürütülmüştür. Nisan 2024 - Haziran 2024 tarihleri arasında, İstanbul’daki özel bir vakfa bağlı huzurevinde kalan, iletişim kurabilen, mini mental testten ≥ 18 puan almış, daha önce kahkaha terapisi deneyimi olmayan 65 yaş ve üzeri 70 yaşlı birey araştırmaya dahil edilmiştir. Katılımcılar, bilgisayar destekli basit randomizasyon yöntemiyle deney (n=35) ve kontrol (n=35) grubu olmak üzere iki gruba ayrılmıştır. Deney grubuna haftada 2 kez 45 dakikalık seanslarla toplam 12 seans kahkaha terapisi uygulanmış, kontrol grubuna ise standart huzurevi bakım protokolü dışında herhangi bir müdahale yapılmamıştır. Veriler “Tanımlayıcı Bilgi Formu”, “Yaşlılarda Psikolojik İyi Oluş Ölçeği (YPİÖ)”, “Yaşlılar için Yaşam Doyumu Ölçeği (YAYDÖ)” ve “Depresyon Anksiyete Stres Ölçeği (DASS-21)” ile müdahale öncesi, sonrası ve müdahaleden 1 ay sonra toplanmıştır. İstatistiksel analizlerde tanımlayıcı istatistikler, Ki-kare, bağımsız gruplar t-testi, tekrarlı ölçümler için Anova testi ve Bonferroni testleri kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma başlangıcında deney ve kontrol gruplarının demografik özellikleri ve ön test puanları arasında anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0,05). Ancak son test ve izlem puanlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0,05).
Sonuç ve Öneriler: Kahkaha terapisinin huzurevinde yaşayan yaşlıların psikolojik iyi oluş, yaşam doyumu ve ruh sağlığı üzerinde etkili olduğu ve bu etkinin müdahaleden bir ay sonra da büyük oranda devam ettiği görülmüştür. Bu sonuçlar doğrultusunda kahkaha terapisinin, maliyetsiz, kolay uygulanabilir ve nonfarmakolojik bir yaklaşım olarak huzurevlerindeki rutin bakım süreçlerine dahil
edilmesi önerilmektedir.
Anahtar Kelimeler: Kahkaha terapisi, Psikolojik iyi oluş, Ruh sağlığı, Yaşam doyumu, Yaşlı
Introduction and Aim: Aging is a process where individuals experience physical and psychological changes. Factors like social isolation, loss of independence, and chronic diseases during this period can lead to increased depression, anxiety, and stress, negatively impacting life satisfaction and psychological well-being. Therefore, it is essential to develop interventions that support the mental
health of elderly individuals. This study aims to evaluate the effects of laughter therapy on the psychological well-being, life satisfaction, and mental health of elderly individuals living in nursing homes.
Method: The study employed a randomized controlled experimental design with pre-test and post-test control groups.Seventy elderly individuals aged 65 and above, residing in a private nursing home in Istanbul, were included in the study between April and June 2024. Participants who could communicate, scored ≥18 on the Mini Mental Status Test, and had not previously participated in laughter therapy were included. Participants were randomly assigned to experimental (n=35) and control (n=35) groups. The experimental group received 12 sessions of laughter therapy, twice a week for 45 minutes per session. The control group received only standard nursing home care. Data were collected using the "Descriptive Information Form," "Psychological Well-Being Scale for the Elderly (PWBSE)," "Life Satisfaction Scale for the Elderly (LSSE)," and "Depression Anxiety Stress Scale (DASS-21)" at baseline, immediately after, and one month post-intervention. Statistical analyses included descriptive methods, Chi-square test, independent samples t-test, repeated measures ANOVA, and Bonferroni tests.
Results: No significant differences were found in demographic characteristics and pre-test scores between the experimental and control groups (p>0.05). However, significant differences were observed in post-test and follow-up scores (p<0.05), indicating positive effects of laughter therapy.
Conclusion and Recommendations: Laughter therapy positively influenced the psychological well- being, life satisfaction, and mental health of elderly individuals in nursing homes, with effects persisting after one month. It is recommended to incorporate laughter therapy into routine nursing home care as a cost-free, non-pharmacological approach.
Key Words: Elderly, Laughter therapy, Life satisfaction, Mental health, Psychological well-being