Marife Dini Araştırmalar Dergisi, cilt.12, sa.2, ss.159-181, 2012 (Hakemli Dergi)
Arapçada bir edat olarak işlev gören (لعل َّ ََ ,( Kur’ân-ı Kerîm’de 129 yerde değişik bağlamlarda kullanılmıştır. (لعل َّ ََ ( kelimesi buralarda, dilin imkân verdiği farklı anlamlara (tereccî, ta‘lîl ve teşvik vb.) gelmektedir. Söz konusu anlamlardan ilki olan tereccî/ummak, “her şeyi hakiki mahiyetiyle bilen Allah Teâlâ’ya nisbet edilemeyeceği” gerekçesiyle müfessirlerce, “tereccînin muhatap için geçerliliği” şeklinde yorumlanmıştır. Bu nüans, bazı Türkçe meallerde yansıtılırken çoğunda yansıtılmamıştır. Buna ilaveten (لعل َّ ََ ( edatının (nehiy gibi) farklı manalarından bir kısmı kimi Türkçe meallerde yer alırken, kimilerinde, ya yer almamış ya da bağlama uygun tercüme edilmemiştir.