Zamansız Ülke Afganistan


Creative Commons License

Satkın M. B.

Suskun Afganistan, Bade Bingöl, Editör, Diagonal Yayınevi, İstanbul, ss.8-32, 2014

  • Yayın Türü: Kitapta Bölüm / Diğer
  • Basım Tarihi: 2014
  • Yayınevi: Diagonal Yayınevi
  • Basıldığı Şehir: İstanbul
  • Sayfa Sayıları: ss.8-32
  • Editörler: Bade Bingöl, Editör
  • Marmara Üniversitesi Adresli: Evet

Özet


 
Afganistatvdaki savaş dünyanın en uzun soluklu silahlı çatışması olarak tarihe geçmekte.

Ülke nüfusunun yaklaşık yarısını oluşturan çocuklar ortalama yaşam süresinin (45) yarısına gelemeden yaşamlarını yitirmekte...

Unicef raporuna göre her yıl binin üzerinde çocuk mayın patlaması, havan saldırıları, silahlı çatışmalar ve patlayıcı silah kalıntıları nedeniyle hayatını kaybediyor. En küçüğü 8 yaşında olmak üzere birçok çocuk Taliban ve çeşitli İslami örgütler tarafından intihar bombacısı olarak kullanılıyor. Binlerce kadın ve çocuk çeşitli silahlı örgütler ve Afgan yetkililer tarafından hiçbir hukuki dayanağı olmadan gözaltında tutulmakta ve işkence görmekte.

Yetersiz sağlık koşulları, İslami inançları ve ailedeki erkeklerin baskıları nedeniyle kadınlar erkek doktorlara muayene olamamakta; sokaklarda ve camilerde mollaların duaları ile tedavi olduklarını düşünmekteler.

Afganistan doğum sırasında ve sonrasında anne-çocuk ölümlerinin sayısının en yüksek olduğu ülkelerden biridir...

Çocuk nüfusunun yaklaşık yarısının okul erişimi yok!

4-5 yaşlarından itibaren dilencilik, kağıt toplayıcılığı, ayakkabı boyacılığı, sokak satıcılığı ve atölyelerde çıraklık gibi alanlarda çalışmaya zorlanmakta.

Ayrıca çeşitli Asya ve Afrika ülkelerine çocuk işçi, çocuk asker ve seks ticareti için satılmakta!

Erkek çocuklar silahlı gruplar ve silah ağalan tarafından satın alınmakta ve cinsel istismara uğramakta. Erkek çocukların kadın kıyafetleri giydirilerek dans ettirilmesi ve cinsel obje olarak kullanılması geleneği olan ‘Bacha Bazi’ hala sürmekte.

Afganistan’da bazı aileler, hem erkek çocuğu daha değerli olduğundan hem de pazarlarda su ve sakız satarak rahatça çalışıp, evlerini geçindirebilsinler diye 12 yaşından itibaren kız çocuklarını erkek kılığına sokmaktalar. Çocukların ancak 18 yaşına geldiklerinde tekrar kız olarak hayatlarını sürdürebildikleri bu i geleneğe ‘Bacha Posh’ deniyor.

I Kız çocuklar çoğunlukla 16 yaşın altında evlenmeye zorlanmakta.

Bu zoraki evliliklerin ve gördükleri şiddetin sonucu birçoğu kendilerini yakarak hayatını kaybetmekte.